In dit deel kijken wij nogmaals naar de nederigheid van Jezus Christus, als voorbeeld voor ons om te volgen. Het is voor ons belangrijk om dit voorbeeld te volgen, omdat God zegt dat Hij alleen Zijn genade geeft aan de nederigen.

De nacht voordat Jezus gekruisigd werd, waste Hij hun voeten en zei: "Jullie noemen mij Meester en Heere. En dat is juist, want dat ben Ik ook. Als Ik nu jullie voeten heb gewassen, moeten jullie dat ook bij elkaar doen" (Johannes 13:13-14 HSV). Wat houdt dit in? Er zijn velen die denken dat hiermee bedoeld wordt dat wij allemaal een bak water moeten nemen en elkaars voeten moeten wassen, zelfs wanneer onze voeten bedekt zijn met sokken en schoenen en niet vuil zijn. Dat wordt dan een ritueel zonder enige betekenis.

Wat was het dán wat Jezus op die dag precies deed toen Hij de bak met water pakte? Wanneer alle discipelen op die dag sokken en schoenen gedragen zouden hebben, in het bijzonder in een kouder klimaat net zoals wij dat kennen, dan zou er absoluut geen noodzaak geweest zijn om bij iedereen de voeten te wassen. Dus, waarom waste Hij hun voeten? Het was geen religieus ritueel wat Hij deed. Nee, het was een noodzakelijke daad. Hij zag de noodzaak om deze vuile klus te doen voor Zijn discipelen en Hij deed dat. Dus toen Hij zei: "Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook u zult doen zoals Ik voor u heb gedaan" (Johannes 13:15), dan moeten wij onszelf afvragen: Wat is het wat Jezus bij de apostelen deed? Wij kunnen in één zin zeggen: Hij kwam tegemoet aan hun fysieke behoefte door deze vuile daad voor hen te verrichten. Wat heeft Hij dus tegen ons gezegd om te doen? Hij heeft tegen ons gezegd om bereid te zijn om minder schone en plezierige dingen voor anderen te doen wanneer dat noodzakelijk is en niet allerlei rituele dingen te doen. De wijze waarop u de voeten van iemands wast is bijvoorbeeld, het toilet van uw ontmoetingscentrum reinigen zodat deze schoon blijft. Dat zou voor die dag een vergelijkbare daad kunnen zijn met het wassen van de voeten.

Waar het om gaat is het zien van een bepaalde behoefte en daar invulling aan geven. Wat Jezus hier deed, in het pakken van de wasbak en het wassen van hun voeten, was typisch iets van Zijn hele leven. Ik geloof dat Hij Zijn hele leven een dienstknecht geweest is voor alle mensen om Hem heen. Er wordt ons niet verteld hoe Hij in Nazareth leefde, maar ik kan mij daar wel een voorstelling van maken. Hij moet geleefd hebben in het dienen van anderen: Het dienen van jongere broers, zusters, het helpen van zijn moeder Maria en anderen uit Zijn omgeving, bereid om elke opdracht voor hen uit te voeren, snel zijn in het zien van een behoefte en snel om in die behoefte te voorzien. Daarin kunnen wij Zijn nederigheid zien. En daarin kunnen wij zien hoe God wil dat wij leven.

Beste vriend of vriendin, dat is hoe God wil dat u en ik leef. Wanneer u dat ziet en gegrepen bent door de glorie van Jezus, dan kan uw leven veranderen. Maak u geen zorgen over andere christenen die niet zo zijn. Oordeel niet over hen. Ga niet op zoek naar fouten bij hen. Dat is niet uw zaak. God is de Rechter van ieder mens en wij hoeven niet iemand anders te oordelen. U kunt toch zo zijn, of niet soms? Hoe gelukkig zult u zijn. Jezus zei, nadat Hij gezegd had dat Hij hun voeten wilde wassen en dat ook daadwerkelijk deed: "Als u deze dingen weet, zalig bent u als u ze doet" ( Johannes 13:17). Dus doet, en niet wanneer u er alleen aan denkt. De wijze van leven die Jezus liet zien, is de weg naar uitmuntende blijdschap. U bent niet gelukkig wanneer u net als een grote heer of koning op een troon zit en u door anderen laat bedienen. Wanneer u werkelijk gelukkig wilt zijn, wees dan een dienstknecht voor anderen.

Jezus was in Zijn tijd zeer verbonden met de laagste sociale klasse. Hij ging met hen om als hun gelijke. In India behoren vissers aan de kust tot de laagste klasse. Ik bedoel dan niet zij die met grote vissersboten of trawlers de zee op gaan, maar die aan de kust of in kleine bootjes proberen in hun dagelijkse voedselvoorziening te voorzien. Ik heb het dan over hen die hun netten met de hand uitgooien om vis te vangen, net zoals Petrus, Jakobus en Johannes dat deden. Misschien heeft u dit soort vissers weleens in uw eigen land, of tijdens uw vakantie in bijvoorbeeld Griekenland of op de Griekse eilanden gezien. Jezus associeerde Zich met deze mensen.

Niet alleen hen die laag op de sociaal maatschappelijke ladder stonden, maar zelfs zij die een morele nog lagere plaats hadden ingenomen zoals: Prostitués, dronkaards, bedriegers, enz. Hij was zonder zonde en volmaakt, toch mengde Hij zich onder hen. Hij was niet bang dat mensen Hem zouden uitschelden door Hem een vriend van zondaren te noemen. Hij liet nooit één enkele zondaar zichzelf slecht voelen door Zijn volkomen heiligheid. Weet u, een kenmerk van een nederig mens is dat Hij jou nooit slecht of klein zal laten voelen. Hij zorgt er altijd voor dat u zich prettig voelt in Zijn aanwezigheid, ondanks Zijn heiligheid. Dat is hoe Jezus was.

De farizeeërs waren niet zo. Zij waren erg ceremonieel en neerbuigend. Zij lieten niemand bij hen in de buurt komen omdat zij zichzelf zo heilig vonden. Jezus was echter niet zo. Hij mengde Zich onder de laagste klasse en zorgde dat zij zich thuis voelden. Hij ging soms zo vrij met Zijn discipelen om dat Petrus Hem hier soms op aan sprak en vond dat hij Jezus hierover van advies moest dienen. Kunt u zich dat voorstellen, de discipel die zich vrij genoeg voelde om het advies te geven: "Heere wij denken dat U dit of dat beter zus of zo kunt doen"?

Hoe is het vandaag de dag gesteld met veel christelijke leiders? Vindt u dat zij zich zo onder de mensen mengen? Nee, christendom in dit land is geen demonstratie van hoe Jezus op aarde leefde. Wij hebben hierin gefaald. Wij moeten dat erkennen. Het maakt niet uit hoe anderen hierover denken. U, die dit leest, u kunt het leven van Christus weergeven en laten zien in uw omgeving. Wanneer ieder van ons, beetje bij beetje dat doet, in onze eigen gemeenschap, stad en land, dan kunnen wij het ware christendom laten zien aan hen die willen leven als Jezus.

Bezie de nederigheid van Jezus eens op geestelijk vlak. In Gethsémané was Hij enorm bedroefd en angstig. De Bijbel zegt hierover inMattheus 26:38 dat Jezus zo diepbedroefd was tot het punt van de dood toe. Wat doet Hij op een dergelijk moment? Hij doet niet alsof Hij alles alleen kan en niemand nodig heeft. Nee, Hij roept Petrus, Jacobus en Johannes bij Zich en vraagt aan hen om met Hem te bidden. Overweeg dit ook voor uzelf en vraag anderen om met u te bidden.

Een trots persoon zal nooit vragen om met hem te bidden. Hij denkt dat niet nodig te hebben. Maar Jezus, de Zoon van God, die een volmaakt leven leefde, Hij vraagt deze eenvoudige, domme en dwaze discipelen, die zo veel zwakheden hebben: "Willen jullie alstublieft met mij bidden want ik ben erg bedroefd en angstig". Jezus was zich bewust van zijn zwakheid als een menselijk wezen en Hij zocht de gemeenschap in gebed met Zijn discipelen. Doet u dat ook of hebt u genoeg aan uzelf; bent u zelf sterk genoeg? Ziet u beste vrienden hoe ver wij verwijderd zijn van de nederigheid van Jezus Christus? Dit komt omdat wij niet erkennen hoe zwak wij zijn. Dat is de reden waarom Gods kracht zich niet kan manifesteren in ons leven. Weet u waardoor Gods kracht zich op zo'n fantastische wijze manifesteerde in het leven van Jezus? Omdat Hij erkende dat Hij niets was. Hij leefde voor Zijn Vader als een onbelangrijk persoon - de Vader kon hierdoor al Zijn kracht in Christus ten uitvoer brengen.