Laten wij eens de verschillen bekijken tussen religieus en geestelijk zijn. Misschien heeft u hier nooit over nagedacht maar het is erg belangrijk om de verschillen te begrijpen.
Wij kunnen in Gods Woord lezen dat er in de laatste dagen veel mensen zullen zijn die de schijn van toewijding aan God (ook wel godsvrucht genoemd) hebben, maar de kracht ervan hebben verloochend (2 Timotheüs 3:1-5). Laten wij als voorbeeld het volgende nemen: Wanneer iemand een ander persoon wil vergiftigen, dan zal hij deze persoon geen vol glas met vergif te drinken geven, maar waarschijnlijker is het om hem een glas sap of melk te geven met voldoende druppels gif er in om deze andere persoon te doden. Op dezelfde wijze zal satan, wanneer hij mensen wil misleiden, hen niet een duidelijke fout laten zien. Hij zal niet komen om zonde en ongerechtigheid te verkondigen. De Bijbel zegt dat satan komt als een engel van het licht (2 Korintiërs 11:14-15). Er zijn vele vormen waarin hij zich presenteert: Hij komt als een leeuw, als een draak, als een slang. Wanneer hij zich in deze vormen laat zien dan is hij gemakkelijk te herkennen. Hij kan ons doen schrikken maar ons niet misleiden. U zult niet misleid worden in de intenties van een leeuw, draak of slang, maar u kunt misleid worden wanneer u satan ziet als een engel van het licht en wanneer zijn knechten zich voordoen als dienaren van gerechtigheid, de schijn van godsvrucht.
Satan heeft, met als doel om mensen te misleiden en van God en Zijn Waarheid te verwijderen, veel verschillende religies uitgevonden. Hij heeft ook verschillende vormen van christendom uitgevonden die anders zijn dan wat de Bijbel hier over zegt. Wij gebruiken het woord naamchristenen voor hen die in een christelijk gezin of omgeving geboren zijn, uit welke richting of denominatie dan ook, maar niet tot een persoonlijk geloof in Jezus Christus zijn gekomen. Toch kunnen deze mensen een bepaalde vorm van vroomheid hebben. Zelfs zij, die Christus hebben aangenomen als hun Heer en Redder, wanneer zij niet het verschil kennen tussen religieus en geestelijk, zullen meer en meer religieus worden in plaats van geestelijk.
Religiositeit is een menselijke eigenschap terwijl geestelijkheid een goddelijke eigenschap is - het komt vanuit de hemel. De oud Testamentische wet bijvoorbeeld kon niemand geestelijk maken. Er waren in de tijd van het oude Testament personen die boven de norm van de wet uit kwamen. Mannen als Mozes, Elia en Johannes de Doper werden geestelijk in hun denken om dat zij het hart van God kenden. De wet zelf kon echter niemand geestelijk maken, omdat de wet alleen eiste dat men zich aan de buitenkant aan bepaalde normen hield. Wanneer u de tien geboden hield, zoals: geen andere goden hebben, geen afgoden dienen, Gods naam niet ijdel gebruiken, de sabbat houden, vader en moeder eren, geen overspel, diefstal of moord plegen, geen vals getuigenis afleggen en niet verlangen wat uw naaste heeft, dan was u in orde. Aan de buitenkant kon de wet niets verkeerds bij u vinden. Wanneer u alle geboden van de ceremoniële wet hield, dan werd u geaccepteerd als een persoon met een erg goede reputatie: U zou in Israël een uitstekende jood zijn. Maar u hoefde niet geestelijk te zijn.
Vandaag de dag kan echter hetzelfde gebeuren. Iemand kan regelmatig naar samenkomsten gaan en zich houden aan de uiterlijke vormen van een christelijke denominatie of kerk en daar goed bekend staan. Hij kan zelfs lid zijn van de raad of een oudste zijn in de kerk, maar hij hoeft daarvoor niet geestelijk te zijn. Hij kan zelfs alleenreligieus zijn. Dan is hij te vergelijken met de farizeeërs in de tijd van Jezus. Zij voldeden aan alle eisen die de wet stelde, aan de buitenkant, in de ogen van de mensen, maar waren in hun hart niet toegewijd aan Jezus Christus. Zij waren niet geestelijk. Zij waren niet aan God toegewijd. Zij hadden God niet lief met heel hun hart, ziel, kracht en geest. Zij hielden van geld (Lukas 16:14). Dit is slechts een voorbeeld.
Religieuze mensen kunnen bidden, de Bijbel lezen. Zij kunnen vasten en gebedsbijeenkomsten bijwonen, tienden geven, goede werken doen, maar met dit alles zoeken zij de eer van mensen, zij leven voor henzelf, hebben geld lief, houden zich bezig met roddelen, enzovoorts. Zij zien niet in dat
er een tegenstelling is tussen deze twee kanten van hun manier van leven. Er lijkt geen verbinding te zijn tussen de twee. Aan de ene kant is er een vorm van godsvrucht, maar aan de andere kant is de inwendige kracht, die de mens bevrijd van ik-gerichtheid en die hen godvruchtig maakt, niet aanwezig. Hier volgen enkele voorbeelden. Wanneer u meer geïnteresseerd bent in de mening van mensen; in hoe mensen over u denken in plaats van hoe God over u denkt, dan is de kans aanwezig dat u religieus bent.
Het is aan te raden om dit onder ogen te zien. Wij willen niemand beledigen en over niemand oordelen, maar wanneer wij ons leven laten belichten door het Woord van God en Gods Woord ons laat zien dat ons christen-zijn kunstmatig is, dan is dat goed om dat in te zien. Het is beter om dat nu onder ogen te zien en te erkennen dan wanneer Christus terug komt en wij voor Hem staan. Dan is het te laat. Wanneer wij vandaag erkennen dat wij religieus zijn en niet geestelijk, dan kunnen wij daar iets aan doen.
Een geestelijk persoon is méér geïnteresseerd in Gods mening over zijn leven dan de mening van alle mensen. Een geestelijk mens is meer geïnteresseerd om een leven dat toegewijd is aan God te leven dan het bijwonen van samenkomsten. Het bijwonen van samenkomsten draagt er alleen toe bij om hem te helpen om een godvruchtig leven te leven, want een godvruchtig leven is belangrijker dan een samenkomst. De manier waarop hij zich gedraagt tegenover zijn vrouw en kinderen is voor een godvruchtig persoon veel belangrijker dan het wel of niet preken tijdens de samenkomst op een zondagmorgen. Hiermee kunt u uzelf beoordelen.
Wanneer u zorgvuldig bent in de voorbereiding van de preek voor zondagmorgen, maar niet behoedzaam in de wijze waarop u thuis tegen uw vrouw spreekt, dan bent u waarschijnlijk alleen religieus en niet geestelijk. Het zijn mensen die een vorm van godvruchtigheid hebben, die een goede reputatie hebben om toegewijd te zijn, maar zij zijn niet geestelijk. Wanneer iemand tevreden is met zichzelf door te vasten, te bidden, het geven van tienden en het doen van goede werken, maar zich geen zorgen maakt of hij gedurende de dag wel of niet zijn tong onder controle heeft, wanneer hij verstoord wordt omdat hij een liefhebber is van geld, dan is hij religieus. Iemand kan niet geïnteresseerd zijn in evangelisatie - het uitstrekken naar de verlorenen, wat een goed en noodzakelijk iets is - maar hierbij niet geïnteresseerd is in persoonlijke heiliging, dan is hij alleen religieus. Een geestelijk persoon wil beide.
Veel van de activiteiten waar religieuze mensen bij betrokken zijn, zijn erg goed, het is echter een kwestie van prioriteiten stellen. Prioriteiten stellen is wat een mens geestelijk maakt. Een religieus persoon is meestal geïnteresseerd in het geschreven woord - de bewoording uit de Schrift. De Bijbel leert ons dat, "....want de letter doodt, maar de Geest maakt levend" (2 Korintiërs 3:6). Dat betekent dat wanneer wij Gods woordletterlijk nemen, zonder de geestelijke betekenis te begrijpen, dit geen leven geeft, maar dat het dood tot gevolg heeft. Heeft u daar wel eens over nagedacht? Wij moeten dit begrijpen in de context van het hele vers, speciaal het eerste gedeelte; "Hij heeft ons namelijk bekwaam gemaaktom dienaars van het nieuwe verbond te zijn, niet van de letter, maar van de Geest, want de letter doodt, maar de Geest maakt levend."
Herinnert u zich dat toen Jezus eens zei: "U moet mijn vlees eten en mijn bloed drinken", dat veel mensen beledigd waren omdat zij dachten dat Jezus kannibalisme verkondigde. Wij kunnen dit lezen in Johannes 6. Zij waren beledigd en gingen bij Hem weg om niet meer terug te komen. Jezus sprak nog een laatste woord tegen hen voordat zij bij Hem weggingen. Hij zei: "De Geest is het Die levend maakt, het vlees heeft geen enkel nut" (Johannes 6:63). Dus, dat wat Jezus sprak was geestelijk, terwijl de mensen dachten dat Jezus dit letterlijk -dus volgens de letter - bedoelde.
U kunt het woord van de Schrift, het geschreven Woord nemen -de letter, in het grieks: gramma, een afgeleide van grafo = schrijven - en het gehoorzamen tot het kleinste detail, maar nog steeds religieus
zijn en niet geestelijk. Geestelijk zijn omvat meer dan alleen het zich houden aan de letter van de Schrift. Er is voor een mens een hartsgesteldheid naar God toe voor nodig, met betrekking tot Zijn Woord, om geestelijk te kunnen worden. Het doel in ons leven moet zijn dat wij geestelijk willen zijn en niet religieus zoals de farizeeërs uit vroegere tijden. Zij waren meer geïnteresseerd om zichzelf te rechtvaardigen tegenover mensen, te bewijzen tegenover de medemens dat zij voor het recht op kwamen en wat zij deden eerlijk was, alles op basis van de letter. De geestelijke mens is echter helemaal niet geïnteresseerd in hoe mensen over hem denken.
Jezus leefde niet met de vraag wat de mensen van Hem dachten of hoe zij over Hem spraken; Hij leefde alleen om de Vader te dienen. Een geestelijke mens gaat het er om hoe God over hem of haar denkt. Religieuze mensen kunnen vaak jaren mediteren over de lovende woorden die iemand over hen gesproken heeft. Een geestelijk mens daarentegen weigert lovende woorden van andere mensen te ontvangen. Zij weten dat anderen niet de verdorvenheid kennen die in hun hart is. Zij beseffen dat de eer van mensen niets waard is, dus leven zij bij Gods mening over hen. Zij leven om Hem te dienen.
Wanneer het uw doel in het leven is om God te dienen, dan is dat niet gemakkelijk, wij moeten dan de strijd strijden en zeggen: "Ho Here God, ik wil niet mensen dienen maar ik wil U dienen". Wanneer dat uw vastberaden doel is, dan zult u ervaren dat de Geest van God u laat zien hoe u oprecht geestelijk kunt zijn. Dan hebben wij niet alleen de uitstraling van godsvrucht aan de buitenkant, maar ook de innerlijke kracht.