Zonde maakt een scheiding tussen de mens en God. Dit is het eerste probleem waar iets aan gedaan moet worden, voordat de mens weer gemeenschap kan hebben met God.

God is een heilig God. God is een liefhebbende Vader en Hij is een God van goedheid en liefde. Hoe liefdevol Hij ook mag zijn, Hij kan onze rebellie en zonden niet door de vingers zien, omdat Hij ook een heilig God is. Het is deze balans, tussen heiligheid en liefde van God, die veel mensen niet schijnen te begrijpen. Bij veel mensen leeft de gedachte dat wanneer zij naar God toegaan en zeggen, ‘God, ik heb spijt voor wat ik verkeerd heb gedaan,’ Hij zal vergeven. Maar op welke basis kan Hij dan vergeven? Wanneer u een misdaad begaat tegen de wetten van het land en u door de politie naar een rechtbank wordt gebracht en de rechter die over u recht moet spreken, uw eigen vader is, kan hij dan zeggen: ‘Ik hou van jou mijn zoon, ik verklaar hierbij dat jij vrij bent’? Hij kan erg veel van u houden, maar zolang hij daar zit als de rechter, zou het onrechtvaardig zijn wanneer hij u vrijuit zou laten gaan.

Wanneer nu een mens zo rechtmatig, eerlijk en rechtvaardig kan zijn, kunt u zich dan voorstellen hoeveel méér Gods rechtmatigheid en rechtvaardigheid is? Wat kan en moet die vader dan wel voor u doen? Hij kan u straffen volgens de regels van de wet. Laten wij eens aannemen dat de rechter, uw vader, u een straf oplegt zoals een boete van € 10.000. Uw vader stapt daarna uit de rechtsstoel, trekt zijn mantel uit en komt als een vader naar u toe, schrijft een check uit van € 10.000 van zijn zuurverdiende geld en geeft u deze check om de boete te kunnen voldoen. Hieraan is niets onrechtvaardigs, want hij heeft u gestraft met een boete volgens de geldende regels en daarna kosten van de boete zelf betaald. Dit is de enige manier waarop God uw zonden kan vergeven. Het is niet alleen door ons gevoelsmatige spijt van de zonden; het is omdat God, in Zijn rechtvaardigheid, een weg gebaand heeft door de prijs voor onze zonden te betalen.

Dit is de hele boodschap van de Bijbel. Dat is wat Jezus Christus gedaan heeft. God kwam naar de wereld, in de persoon Jezus Christus en betaalde die prijs. Hij straft ons met de volledige wettelijke straf op de zonde: de straf van de dood. U en ik moeten die dood sterven, of het nu gaat om veel of weinig zonden, grote of kleine. Een man die één moord pleegt moet daarvoor boeten net als iemand die duizend moorden gepleegd heeft. Het aantal zonden maakt geen verschil. Wanneer wij schuldig zijn dan verdienen wij de doodstraf of het nu gaat om veel of weinig, grote of kleine zonden. Maar God heeft in Zijn liefde de weg bereidt waardoor onze zonden vergeven kunnen worden: Jezus Christus kwam naar de aarde en nam onze straf op zich toen Hij stierf aan het kruis. God moest mens worden, net als wij. Hij moest het leven, leven met verleidingen en strijd, zoals wij dat als mens tegenkomen. Hij stierf als een offer in onze plaats en nam de straf voor onze zonden op Zich.

Onthoudt echter één ding: De straf op de zonde is geen lichamelijk lijden, ziekte, armoede of terugkeren in de wereld op een lager sociaal niveau of iets dergelijks. De straf op de zonde is een eeuwige dood. Het betekent, voor altijd van God gescheiden zijn. Onze zonde is ook een schuld die wij aan God schuldig zijn. Jezus Christus betaalde deze schuld voor ons (zie het als de boete), toen Hij stierf. Onze goede werken, zoals de Bijbel het zegt, zijn als vuile vodden in Gods ogen. Wij zien sommige werken als ‘goede werken’ en sommige als ‘slechte werken’. Dit komt doordat wij ons zelf vergelijken met andere mensen, waar wij van vinden dat zij zondiger zijn dan wij. Laten wij een voorbeeld nemen van een klaslokaal: Een leerling

die een 2 heeft voor rekenen vergelijkt zichzelf als een goede leerling met een andere leerling die een 1 als cijfer heeft. Dat mag dan zo zijn, maar hij is niet geslaagd, net als de andere leerling die ook niet geslaagd is. Beiden moet het daarop volgende jaar dezelfde klas over doen, ondanks dat de ene leerling een cijfer had dat twee keer hoger was dan het cijfer van de ander. Dus wanneer wij zeggen dat iemand ‘goed’ is, dan is dat een relativerend gezegde; vergeleken met de ander is hij met zijn 20% goed, waar de ander 10% heeft gescoord. Maar vergeleken met de normen van de Almachtige God, van 100%, komt iedereen te kort. Dat is het waarom de Bijbel spreekt dat zelfs de zogenaamde goede werken die u gedaan hebt geen waarde hebben in Gods ogen. Het zijn als vuile vodden in Gods ogen; zij kunnen u niet acceptabel maken voor God. Het komt door ons lage niveau van het begrijpen van Gods normen dat wij denken dat door een paar goede werken God ons accepteert.

Gods norm voor heiligheid is oneindig en niemand van ons kan dat ooit bereiken. Wij zitten allemaal in een hopeloze toestand, een ieder van ons. Wanneer onze goede werken, en zelfs onze allerbeste werken die wij kunnen doen, niet kunnen beantwoorden aan Gods standaard, welke hoop is er dan voor ons? Dat is de reden waarom God Zijn eigen Zoon, Jezus Christus, gezonden heeft om voor onze zonden te sterven. En door de dood van Christus, is voor elke zonde van elk menselijk wezen de schuld voldaan – dat betekent: Betaald. Uw schuld is betaald. Maar zoals het voorbeeld, wat ik in het begin gebruikte omschreef, van de vader die van de rechterstoel afkomt en de check uitschrijft. De zoon is echter nog niet vrij, tenzij hij het tegoed aanneemt en de boete heeft betaald. Het is niet genoeg wanneer de vader de check uitschrijft, de zoon moet het ook aannemen. Dat is het waar God bij de mensen op wacht om te doen.

God heeft de prijs voor de zonde van de mensheid al betaald toen Christus, 2000 jaar geleden, aan het kruis stierf. De betaling van uw schuld kan echter niet voor u zijn, zolang u die niet accepteert. U zult het moeten aannemen, u zult moeten zeggen: ‘Dank u Heere, dat U voor mij stierf.’ Hier ziet u de dwaasheid van de mens wanneer hij een gratis geschenk niet accepteert. Wat denkt u van die zoon in de rechtszaal wanneer zijn vader de check ter waarde van € 10.000 uitschrijft en hij die niet aanneemt? Dat zou de dwaasheid ten top zijn. Stelt u zich voor dat die zoon zou zeggen: ‘Nee dank u, ik betaal die boete zelf wel.’ De kans is groot dat hij, omdat hij niet kan betalen, in de gevangenis terecht komt. Dit is de toestand van de mens. De mens is niet in staat om voor zijn zonde te betalen. De enige manier waarop onze zonden kunnen worden vergeven is, door in alle eenvoud, onze nood te erkennen en zeggen: ‘Heere, ik ben niet in staat om zelf mijn schuld, voor het vergeven van mijn zonden, te voldoen. Ik wil het van U ontvangen, want ik zal nooit in staat zijn om de prijs hiervoor zelf te betalen. Dank u dat Jezus voor mij gestorven is en dat Hij, toen Hij Zijn bloed heeft vergoten en Zijn lichaam als een offer heeft gegeven, voor mij de straf voor al mijn zonden op Zich heeft genomen.’ Dan hebt u aan de voorwaarden van Gods gerechtigheid voldaan.

Hoe kunnen wij nu weten of dit offer van Jezus Christus wel of niet door een heilig God is geaccepteerd? Het is erg belangrijk om dat te weten. Het bewijs is dat Jezus na drie dagen uit de dood is opgestaan. Ziet u, deze twee dingen, het offer en de opstanding, maken de boodschap in de Bijbel en het christelijke evangelie zo uniek. Het verschilt van iedere andere boodschap. Wij kunnen stellen dat elke andere religie in de wereld leert dat men goed moet doen, vriendelijk zijn, enz. Dat is allemaal waar, maar er is een fundament of basis in de christelijke boodschap die uniek is. Wat is dat? De twee basiseigenschappen zijn: Het