Laten wij eens stilstaan bij één van de grootste mysteries in de wereld waarvoor de mens zijn uiterste best heeft gedaan om dit te begrijpen namelijk: Het mysterie van het kwaad. Hoe ontstond het kwaad in een wereld die was geschapen door een perfecte goede God Die vol is van wijsheid? Waarom heeft God het kwaad toegestaan en verspreidt het zo snel om zich heen? Waarom voert het kwaad de boventoon in elk deel van de wereld? Waarom is er zo veel ziekte, armoede en verdriet? Is God er niet in geïnteresseerd om ons te helpen?

Er is een antwoord op de vraag waarom God het kwaad heeft toegestaan om te bestaan. Is het omdat God het niet onder controle kon krijgen? Wij zien heel vaak zoveel mensen, in zoveel verschillende delen van de wereld op zo veel manieren lijden, waardoor onze harten worden aangeraakt - zoveel te meer het hart van God, Die vol is van compassie?

Voordat wij verder gaan moeten wij begrijpen dat ons menselijke verstand ons niet duidelijk kan maken hoe God werkelijk is. Een hond kan een mens niet begrijpen omdat een mens van een hoger scheppingsorde is dan een hond. Op dezelfde wijze kunnen wij God niet begrijpen. Wanneer een hond een mens wil begrijpen, dan moet het menselijke opdrachten aangeleerd worden door de mens zelf. Hetzelfde geld wanneer wij met ons verstand God willen begrijpen. Het is net zo dwaas wanneer een hond die probeert een mens te begrijpen; het is onmogelijk. Wij moeten in plaats daarvan God toestaan om zichzelf aan ons te openbaren. Dat is wat wij in de Bijbel lezen: God heeft Zichzelf aan ons geopenbaard door Zijn Woord. In de Bijbel kunnen wij lezen over een God die geïnteresseerd is in een persoonlijke relatie met ieder mens op aarde. Hij is intens en diep geïnteresseerd in elk detail van ons leven. God is vol van wijsheid; Hij is Almachtig, vol van Kracht, Alwetend; Hij kent de toekomst, en heeft de totale controle over het universum - niet alleen deze aarde, maar het gehele universum met zijn miljoenen sterren. God is oneindig zuiver, wij kunnen ons Zijn zuiverheid niet voorstellen. Hij is ook oneindig liefdevol; vol van liefde, vol van goedheid. Gods liefde is totaal onegoïstisch. Wij zien heel vaak dat de liefde op aarde, een zelfgerichte liefde is, Gods liefde is dat echter niet. Zijn liefde is totaal niet op Zichzelf gericht. Direct vanaf het begin, toen God de mens schiep, wilde God Zijn vreugde en geluk met anderen delen en met ons. Dat is waarom hij levende wezens schiep. In de Bijbel kunnen wij lezen dat, voordat God de mens schiep, Hij miljoenen engelen heeft geschapen. Het was Zijn doel om, lang voordat Hij het menselijke ras schiep, Zijn geluk en Zijn glorie met alle engelen te delen.

Toen God de engelen schiep, schiep Hij hen met een vrije wil. Toen God de sterren en de planeten schiep, schiep Hij hen niet met een vrije wil. De planeten, bijvoorbeeld, die roteren in een perfecte timing om de zon. Zij verzaken hierin nooit; zij doen dit al eeuwen lang. Zij zijn nooit Gods regels, die Hij hiervoor gemaakt heeft, ongehoorzaam geweest. Elke ster in het universum beweegt zich in de ruimte zoals God dat ontworpen heeft. De aarde draait, volgens een perfecte timing van een deelseconde, om zijn eigen as, in een volmaakte gehoorzaamheid aan Gods opdrachten, waarin zij eeuwen gelden zijn geplaatst.

Maar wanneer wij naar de engelen en het menselijke ras kijken dan zien wij dat God ons heeft geschapen met een vrije wil. Met andere woorden, anders dan bij de planeten, de sterren, de planten en de bomen, heeft God de engelen en het menselijk ras de vrijheid gegeven om te kiezen of wij God willen gehoorzamen of niet. De planten groeien en

beantwoorden op een natuurlijke wijze de wetten van de natuur die God in hen gelegd heeft. Zij kunnen niet de keuzevrijheid hebben om ongehoorzaam te zijn. Dit is de reden waarom een ster, planeet, boom of plant niet slecht kan worden omdat zij geen keuzevrijheid hebben. Hoewel bomen en planten veel goeds voor ons kunnen betekenen omdat God hen daarvoor gemaakt heeft, kunnen zij niet goed doen omdat zij daar voor kiezen. Een planeet, ster, plant of boom kan geen goeds doen vanuit hun eigen keuze. Een boom groeit afhankelijk van bepaalde natuurlijke wetten die in de boom ingebouwd zijn, daarom heeft het geen keuzemogelijkheid. Wij mogen dus concluderen dat deze wezens, die geen keuzemogelijkheid hebben; deze scheppingsvormen zoals de sterren, planeten en bomen, nog goed nog kwaad kunnen doen. Het zijn net geprogrammeerde robotten. Wanneer u een computer gestuurde robot in uw huis zou hebben, dan kon u het zo programmeren dat het uw slippers oppakt of vele ander dingen doet. De robot kan u de krant bezorgen en misschien zelfs een kop koffie voor u inschenken. Er zijn veel dingen waar toe u een robot kunt programmeren om te doen. De robot heeft echter vanuit zichzelf geen gevoelens. Het zal u nooit ongehoorzaam zijn wanneer het op de juiste wijze is geprogrammeerd; het zal alles doen, precies zoals u het bedoeld heeft.

God kon de mens als een robot gemaakt hebben, waardoor wij niets verkeerd zouden doen, maar automatisch, blindelings en onnozel als wij zijn, God in alles gehoorzaam zijn. God wilde echter nooit zo een menselijk ras. Zij zouden nooit Zijn kinderen kunnen zijn. Robots kunnen nooit kinderen van ons zijn ondanks dat zij ons gehoorzamen.

Elke vader zou zeggen: "Ik heb liever een ondeugende en ongehoorzame eigen zoon dan een gehoorzame robot". Zo is het ook met God. Weet u waarom robots en machines geen vreugde brengen bij een kinderloos echtpaar? Weet u waarom een menselijke vader liever een ongehoorzaam kind heeft dan en gehoorzame robot? Omdat wij gemaakt zijn naar Gods gelijkenis, wij hebben iets van Gods karakter, van Gods natuur in ons. Getrouwde paren verlangen er naar om kinderen te krijgen. Zij zullen nooit gelukkig zijn met gehoorzame machines, zij willen kinderen. Hier zien wij het hart van God: God is ook geïnteresseerd in kinderen. Onze kinderen kunnen ongehoorzaam worden en ons heel veel hartzeer geven. Daarom begrijpen wij waarom God engelen en mensen geschapen heeft met een vrije wil, anders dan de sterren en de planeten. Dit is het eerste wat wij moeten begrijpen: De vrije wil is een eerste vereiste om een moreel schepsel te zijn. Wanneer wij geen vrije wil hebben, dan kunnen wij ook geen moreel schepsel worden. De tweede vereiste is het geweten: Iets in ons dat zegt of iets goed is of slecht.

Laten wij eens naar de vogels en de dieren kijken, zij hebben ook een vrije wil - zij zijn beter dan bomen en de sterren in het kunnen maken van keuzes. Een hond heeft de keuze om wel of niet naar zijn baas te luisteren. Maar dieren zijn geen morele wezens. (Moreel wordt o.a. gebruikt voor de geestesgesteldheid). Het zijn geen morele schepsels omdat zij geen geweten hebben. Hoewel zij een vrije wil hebben, hebben zij geen geweten. Maar wij, als menselijke wezens, hebben de twee noodzakelijke vereisten tot moreel gedrag: Wij hebben een vrije wil èn een geweten. Het ontbreken van deze twee noodzakelijke eigenschappen is de reden dat vogels en dieren nooit zondig of heilig kunnen zijn en geen kinderen van God kunnen worden. Een hond kan geen kind van God worden omdat het geen geweten heeft. U kunt een hond over een langere periode trainen en het bepaalde dingen bijbrengen wat het wel of niet moet doen, maar de uiteindelijke gehoorzaamheid komt niet door een ingebouwd geweten, maar door