"Wanneer gij rechts of wanneer gij links zoudt willen gaan, zullen uw oren achter u het woord horen: Dit is de weg, wandelt daarop. "(Jesaja30:21 NBG). Het is de stem van de Heilige Geest waarvan hier sprake is en die ons waarschuwt als we ook maar een beetje van koers raken (naar rechts of naar links) van het smalle pad af, dat leidt tot de troon van God. Als we kijken naar de kerken van de gelovigen van vandaag, dan ontdekken we dat de meeste van hen zich op een ander spoor (andere weg) begeven -hetzij aan het rechter, dan wel aan de linkerzijde van de rechte lijn van de waarheid.
Overdenk eens dit voorbeeld: sommige groepen over-benadrukken de gaven van de Geest en zijn onevenwichtige in de ene richting. Anderen over-benadrukken de vruchten van de Geest en verwaarlozen de gaven compleet en zijn dus ook onevenwichtig op een andere manier. Geen van beide groepen lijken te luisteren naar de stem die hen probeert te vertellen om naar de links/rechts te gaan. Terug naar het midden. Elke groep heeft zo zijn eigen favoriete Bijbelverzen, waar ze keer op keer op terug vallen. Ze lijken nooit andere gedeelten van het Woord te zien, die hen evenwichtig zouden kunnen maken, omdat ze een vooroordeel hebben tegen die andere verzen. De reden voor hun weigering om deze andere verzen te overwegen is vaak het gevolg van het feit dat die andere groepen deze verzen hebben misbruikt en daarin ontspoord zijn in de tegenovergestelde richting. Hun begrip van de waarheid is dus vervormd uit een reactie op de extremen in deze andere groepen en is niet gevormd door een zorgvuldige studie van het hele woord van God.
De bediening van de profeten in het Oude Testament was altijd op een moment waarop Israël van het rechte pad af ging. Zij spraken de woorden van de Heilige Geest ter correctie van het volk. Zij hebben nooit gestreefd naar een "evenwichtige bediening". Zij benadrukten altijd wat er mis was en ze verloren geen tijd door te spreken over onderwerpen en regels van God waar Israël reeds naar leefde. In dat opzicht hadden de profeten in het Oude Testament allemaal een onevenwichtige bediening.
Denk bijvoorbeeld eens aan Jeremia. Op een gegeven moment zei Jeremia tot God, " Want telkens wanneer ik spreek, moet ik het uitschreeuwen, van geweld en onderdrukking roepen; want het woord des Heren is mij geworden tot smaad en spot de ganse dag. "(Jeremia20: 8 NBG). Hij bracht zeker niet een evenwichtige boodschap, vol van genade en waarheid! Het was gewoon oordeel, vonnis en meer oordeel! Deze boodschap werd voor Jeremia zelf op een bepaald moment een behoorlijke last. Maar hij kon nog niet stoppen met preken, want iedere keer wanneer hij er over dacht om de boodschap te veranderen, dan brandde Gods Woord in zijn hart als een vuur en kon hij zich niet langer inhouden (Jeremia 20: 9). Daarom is hij 46 jaar lang oordeel blijven preken tot de natie van Juda. Als Jeremia had geluisterd naar de stem van zijn eigen verstand of naar de adviezen van andere predikers, die niet wisten wat de gedachten van God waren, dan zou hij zijn boodschap hebben veranderd. Hij zou dan veel evenwichtiger geweest zijn. Maar hij zou niet langer Gods profeet zijn!
Denk eens aan de bediening van de profeet Hosea. Zijn boodschap was totaal verschillend van die van Jeremia ". Gods boodschap door Hosea tot Israël was, "O, ik houd zo veel van u, ook al hebt u gezondigd tegen mij en bent u ontspoord." Maar Jeremia, die 180 jaar na Hosea leefde, heeft nooit geprobeerd om de bediening van Hosea te imiteren. Deze profeten waren geen imitaties van elkaar. Elk van hen wist welke last God hen had gegeven.
Een profeet van het Nieuwe Verbond zal ook altijd spreken over wat er ontbreekt in een kerk en wijzen op waar het onevenwichtig is. Hij zal een onderscheidingsvermogen hebben van God over de huidige behoefte van de mensen die hij dient. De grootste nood in iedere kerk vandaag is het hebben van een profetische bediening -waardoor de Geest spreekt en zegt, "Nee. Niet die weg. Deze weg." De meeste sprekers bereiden hun preken voor door het lezen boeken en tijdschriften en door het luisteren naar andere preken –met als doel hun toehoorders te imponeren. Ze zijn voorzichtig en zullen er op letten datgene weg te laten, waar anderen wellicht aanstoot aan zullen nemen, omdat het hen te doen is om aanzien, eer en giften.
Profeten zitten zo echter niet in elkaar. Ze luisteren naar God en vertellen de mensen vervolgens juist wat God wil dat zij te horen krijgen. En dus kan een profeet herhaaldelijk preken over één thema, totdat de onevenwichtigheid in een kerk wordt gecorrigeerd. Professionele sprekers echter, zijn zelfs bang om dezelfde boodschap tweemaal tot dezelfde kerk te spreken. Rondreizende sprekers moeten vastleggen (in hun denken of in hun dagboek) welke boodschap ze in een bepaalde kerk gesproken hebben, zodat zij zelfs niet de fout maken die boodschap in dezelfde kerk een tweede keer te vertellen bij hun volgende bezoek –opdat ze niet hun goede reputatie als spreker verliezen!
Wat is er vandaag de dag toch een wanhopige behoefte aan profeten!