Petrus spreekt over het ontvangen van genade voor een gelukkig huwelijksleven: "Evenzo, mannen, woon met begrip met haar samen; geef de vrouw, als de zwakkere, haar eer; u bent immers ook mede-erfgenamen van de genade van het eeuwige leven; opdat uw gebeden niet verhinderd worden." (1 Petrus 3:7).

God wil dat christelijke echtparen om samen te leven in vrede en harmonie. Hun huis moet een eiland van rust zijn in een verscheurde wereld. En hiervoor is overvloedige genade nodig.

Petrus gaat dan verder met spreken over geestelijke gaven: "Laat ieder de anderen dienen met de genadegave zoals hij die ontvangen heeft, als goede beheerders van de veelsoortige genade van God." (1 Petrus 4:10). Elke geestelijke gave moet enkel gebruikt worden om anderen te DIENEN, als een middel om daar doorheen de ware genade van God voor hen af te geven. De genade van God is veelzijdig. Daarom heeft Godmensen met verschillende achtergronden en met verschillende persoonlijkheden en temperamenten gekozen en heeft Hij ze allemaal samen in het Lichaam van Christus geplaatst, zodat elk van hen een uniek aspect van Gods genade kan weergeven door middel van zijn of haar leven en bediening.

"Evenzo, jongeren, wees aan de ouderen onderdanig; en wees allen elkaar onderdanig. Wees met nederigheid bekleed, want God keert Zich tegen de hoogmoedigen, maar de nederigen geeft Hij genade." (1 Petrus 5:5). Hier spreekt Petrus over het belang van het leren van onderwerping aan geestelijk gezag in onze jonger dagen. Als een jonge man wordt gered op een leeftijd van 20 jaar, dan is het meestal Gods bedoeling dat hijeen effectieve bediening zou moeten hebben tegen de tijd dat hij 35 jaar oud is geworden. Maar voordat dit tot stand kan komen, moet die man de belangrijke lessen van gebrokenheid en nederigheid leren voor die tijd dat hij 35 is geworden. En die lessen kunnen alleen worden geleerd als hij zich onderwerpt aan geestelijke autoriteit. Alleen zó kan hij genade ontvangen om geestelijke autoriteit later in zijn huis en in de gemeente uitte oefenen. Jongeren die zich niet aan geestelijke autoriteit onderwerpen verliezen steevast de bediening die God voor hen uiteindelijk in gedachten had. Dit betekent niet dat we onszelf niet moeten vernederen als we ouder zijn! Onderwerping aan oudsten moet worden geleerd als we jong zijn. Maar Jezus volgen langs de weg van nederigheid is iets dat we tot onze sterfdag hebben vol te houden. Dat is de enige manier om genadetot het einde van ons leven te blijven ontvangen.

God weerstaat de hoogmoedige, maar hij geeft genade aan de nederige. Als we trots zijn, zelfs als al onze leerstellingen correct zijn, dan zullen we eindigen als de Farizeeën, die bedrogen en blind waren met betrekking tot de geestelijke werkelijkheid. Dan zullen we niet in staat zijn om de ware profeten van God in onze dagen te herkennen, net zomin als de Farizeeën Jezus, de ware profeet van de Heer, in hun tijd niet konden herkennen.

Alle zonde heeft zijn oorsprong in TROTS en EGOÏSME. Op dezelfde manier, hebben alle deugden van Christus hun oorsprong in nederigheid en onbaatzuchtigheid. Hoe meer we ons vernederen, des te meer zullen we genade van God ontvangen. Dan zullen wij leven in overwinning en zal het karakter van Christus meer en meer openlijk in ons leven zichtbaar worden. Indien iemand echter geen overwinning over zonde heeft, danzou dat duidelijk aan kunnen geven dat hij zich niet heeft vernederd - omdat iedereen die zich vernederd onder de krachtige hand van God, op Zijn tijd verhoogt zal worden. (1 Petrus 5:6), en allen die onder Gods genade komen zullen zeker de overwinning krijgen (Romeinen 6:14).