De Bijbel zegt in 1 Johannes 1:7 dat we geen gemeenschap kunnen hebben met God als we niet in het licht wandelen. Als we in het licht wandelen, dan kunnen we zeker niets verbergen, want in het licht wordt alles blootstelt. De man die in de duisternis wandelt, is degene die iets in zijn leven te verbergen.

Als we in het licht wandelen, dan is ons leven is een open boek. We kunnen mensen dan uitnodigen om ons privéleven te onderzoeken, onze boekhouding en al het andere. Er is niets wat we willen verbergen. Het betekent niet dat we dan perfect zijn. Nee, het betekent alleen dat we eerlijk zijn.

Het eerste dat God van ons allemaal vereist is eerlijkheid - absolute eerlijkheid. Als we ten eerste bereid zijn om eerlijk te zijn, dan zullen veel van onze andere problemen heel snel worden opgelost. We zullen grote sprongen vooruit maken en de grenzen van ons geestelijke leven verruimen als we leven vanuit deze fundamentele regel van eerlijkheid voor God en de mensen.

Maar je zult zien dat dit een strijd is. Je kunt zeggen: "Ik ben echt van plan om dat vermaning serieus te nemen. Ik ga vanaf nu eerlijk zijn." Maar voordat de week voorbij is zul je ontdekken dat je in de verleiding gekomen ben om weer toneel te spelen en te zoeken naar de eer van mensen in plaats van de eer van God. Dus je moet vast besloten zijn in die strijd om te vechten en te winnen.

Voor God is het een groot verdriet dat er zo veel christenen zijn vandaag de dag, die al twintig, dertig of veertig jaar geleden wedergeboren zijn, maar die niet geestelijk zijn gegroeid, omdat ze niet deze fundamentele les van eerlijkheid hebben geleerd. We kunnen niet verder groeien als er hypocrisie is in ons leven. Onze gebeden zullen niet worden gehoord. We kunnen de hele nacht gebedsdiensten hebben, maar we verspillen onze tijd. Onze gebeden zullen niet worden gehoord als we onszelf niet eerst ontdoen van hypocrisie.

We moeten ons realiseren dat onze echte spirituele waarde dát is wat we voor God zijn en niets meer dan dat. Onze geestelijke toestand wordt niet bepaald door onze kennis van de Bijbel. Niet door hoeveel we bidden en ook niet door hoeveel bijeenkomsten we bijwonen. En ook niet door wat de oudsten of anderen in de gemeente van ons denken. Integendeel, je moet jezelf afvragen: "Wat zal God, Die elk gebied van mijn leven kan inzien, van mij denken?" Het antwoord op die vraag is de echte maatstaf voor hoe geestelijk je bent. We moeten onszelf daar dagelijks aan herinneren, omdat we anders weer snel kunnen vervallen in toneelspelen.

Ik hou van die woorden die Jezus zei over Nathaniel, "Zie, werkelijk een Israëliet, in wie geen bedrog is " (Johannes 1:47). Als Jezus dat zou kunnen zeggen over jou en mij, dan zou dat een grotere eervolle vermelding zijn dan bijna al het andere. Nathaniel was niet perfect. Hij was onvolmaakt. Maar hij was eerlijk over zijn onvolkomenheden. Hij pretendeerde niet iets te zijn dat hij niet was. Dat is waarin hij anders was dan Ananias en Saffira.