Er staat over Stefanus geschreven dat, toen hij tot de joodse religieuze leiders predikte, zij zijn wijsheid en geest niet konden weerstaan toen hij sprak (Handelingen 6:10). Het is voor ons ook mogelijk om dat te ervaren wanneer wij spreken. Stefanus ging verder door te zeggen: “Wie van de profeten hebben uw vaderen niet vervolgd?” (Handelingen 7:52). Iedere profeet in het Oude Testament was onpopulair en werd vervolgd. Een profeet verschilt van een leraar. Een leraar kan door veel mensen nog wel geaccepteerd worden, maar een profeet wordt, normaal gesproken, meestal afgewezen en is niet populair. Een leraar is meestal een persoon waarmee men geen twistgesprek aangaat. Een ware profeet daarentegen wordt bijna altijd betwist. Profeten worden dus altijd vervolgd, maar leraren en evangelisten niet. Stefanus predikte op een dusdanige wijze dat zijn toehoorders overtuigd werden en in een gewetensconflict kwamen. Hierdoor werden zij zo boos dat zij hem vermoorden. Hij was de eerste martelaar binnen de christelijke gemeente. (Handelingen 7:54-60).
In de woorden die in Handelingen 7:55-60 over Stefanus geschreven zijn zien wij enkele van de kenmerken van een ware Geest vervulde profeet:
1. Zijn denken was permanent gericht op hemelse dingen.
2. Hij ziet Gods glorie onder alle omstandigheden.
3. Hij raakt niet van slag door de weerstand die hij krijgt.
4. Zijn blik is gericht op Jezus, die aan de rechterhand van God zit.
5. Hij getuigt openhartig over de verrezen Christus.
6. Hij is veroordeeld en op een bepaald moment gedood.
7. Hij vergeeft hen die hem veroordelen en bid voor hen.
God stond om veel redenen toe dat Stefanus gedood werd – één gevolg was de bekering van Saul van Tarsus. Ik vraag mij wel eens af of Paulus wel bekeerd zou zijn wanneer hij niet geconfronteerd was geweest met de houding van Stefanus toen hij gedood werd.
Toen de Romeinse centurion hoorde op welke wijze Jezus bad voor hen die Hem gekruisigd hadden, was hij er van overtuigd dat Jezus de Zoon van God is.
Toen Saul hoorde op welke wijze Stefanus bad, begon zijn geweten hem te prikkelen en dacht hij waarschijnlijk: “Dit kan geen valse leer zijn. Misschien zie ik het helemaal verkeerd”. Later, op de weg naar Damascus sprak de Heer tot hem: “Het is hard voor u de hielen tegen de prikkels te slaan”. (Handelingen 26:14) - en bekeerde hij zich iets later.
De wijze waarop u reageert naar mensen die u kwaad doen, kunnen een eyeopener zijn voor iemand die ziet hoe u reageert en daardoor zijn redding tot gevolg kan hebben. Paulus was een van de eerste van de vele duizenden die zich de afgelopen 2000 jaar bekeerd hebben door de goddelijke reactie van christenen op hun vervolging. Om echter op die wijze te kunnen reageren moeten wij vervuld zijn met de Heilige Geest.