Wij moeten nooit het wonder van vergeving, dat de Heere ons om niet geschonken heeft, uit het oog verliezen en vergeten. Ons hele leven moet nu een leven zijn van een uitdrukking van dankbaarheid aan de Heere voor alles wat Hij aan het kruis op Golgotha voor ons gedaan heeft. Onder de wet dienden de mensen de Heere onder dreiging van een oordeel. Maar onder genade wordt dit dienen een dienen door de kracht vanuit dankbaarheid.

In Mattheus 18:23-35 verteld Jezus de gelijkenis van de vriendelijke koning die zijn dienaar een enorm geldbedrag van 10.000 talenten - vandaag vergelijkbaar met € 175.000 - heeft kwijtgescholden. De schuld van de dienaar was zo groot dat hij dat in zijn eigen leven en dat van zijn generaties na hem, nooit terug kon betalen. Hij had dus immens dankbaar moeten zijn voor de kwijtschelding van zijn schuld. Hij deed echter tegenover anderen niet datgene wat hij zelf wel ontvangen had. Hij ging weg bij zijn heer en ging onmiddellijk daarna naar het huis van een man die hem nog 100 denarie - vandaag ongeveer € 10.000 - schuldig was. Nu is € 10.000 beslist geen klein bedrag, dat snel over het hoofd kan worden gezien, maar het is een druppel in de oceaan vergeleken met de € 175.000 die hem zelf kwijtgescholden was! Wat deed deze man echter? Hij “greep de ander bij zijn strot en eiste onmiddellijke betaling van de schuld”. Toen deze man dat niet kon terugbetalen, liet de schuldeiser de man arresteren en in de gevangenis werpen. Dit werd echter gerapporteerd aan de koning die de onbarmhartige dienaar onmiddellijk bij zich liet roepen en hij noemde hem een “slechte” dienaar, overhandigde hem aan de folteraars totdat hij zijn hele schuld ingelost had. Hierna zei Jezus, “Zo zal mijn hemelse Vader ook ieder van jullie behandelen die zijn broeder of zuster niet van harte vergeeft” (Mattheüs 18:35).

De koning in de gelijkenis wenste dat zijn dienaar barmhartig zou zijn uit dankbaarheid. Alleen toen bleek dat de dienaar niet handelde uit dankbaarheid voor hetgeen hijzelf ontvangen had, nam de koning methode 2 ter hand – die van foltering.

Zo is het ook met God. Het is Zijn grootste verlangen dat wij anderen vergeven, uit dankbaarheid voor dat wat Hij voor ons gedaan heeft. Het is, wanneer wij geen gehoor geven aan die oproep van genade, dat God ons onder de wet plaats, hopend dat wij in ieder geval gehoor geven aan de dreiging die van de wet uitgaat. Dan zoekt Hij, door ons over te leveren aan onze folteraars, naar wegen om ons te leren anderen te vergeven. De reden waarom veel gelovigen niet in staat blijken om Gods sabbatrust in te gaan en voortdurend onrustig zijn, onvoorspelbaar in hun gedrag, vaak somber, met een lang gezicht rondlopen, depressief en snel geïrriteerd zijn is dat zij anderen niet vergeven hebben. De folteraars werken in op hun geest, wat zelfs kan doorwerken op hun lichaam.

Wanneer de Farizeeërs, die de vrouw die op overspel betrapt was bij Jezus brachten, begonnen zouden zijn om deze arme vrouw te stenigen, dan zou Jezus voor de vrouw zijn gaan staan om Zelf de stenen op te vangen en zou Hij gezegd hebben, “dood Mij eerst”. Dat is wat Hij voor ons gedaan heeft op Golgotha. Hij stond voor ons en ving de stenen op die voor ons bedoeld waren. De geest van Christus is de geest van het Nieuwe Verbond en is exact tegengesteld aan de geest van de Farizeeërs. Alleen iemand die de geest van Christus heeft kan binnen gaan in een leven van eeuwigdurende blijdschap.

Enkele jaren geleden is het waar gebeurde verhaal, getiteld “de atoombom van de liefde” gepubliceerd, dat gaat over een vrome christelijke Koreaan, wiens jonge zoon was doodgeschoten door een jonge communist. Deze godvrezende vader ging op onderzoek naar de moordenaar van zijn zoon. Hij vergaf deze jongen niet alleen, maar adopteerde hem en voedde hem op als zijn eigen zoon. Zo iemand heeft zeer zeker begrepen dat “deze nieuwe en levende weg” veel beter is dan het alleen kennen van de leerstellingen en de Bijbelverzen! Jezus onderwees deze weg niet alleen als een leerstelling, maar Hij ging Zelf deze weg in Zijn hele leven. Hij hield zo veel van hen die Hem haten, dat Hij Zijn bloed gaf om hen/ons te redden. Dit is de nieuwe en levende weg. Wij worden opgeroepen om Jezus in Zijn voetsporen te volgen door geen vloek uit te spreken over hen die ons iets kwaads aan doen, maar door hen te zegenen die ons vervloeken. De wereld is vol van mensen die anderen iets kwaads toewensen, die rondgaan om anderen te vervloeken, over anderen klagen en kwaad over anderen spreken. Laten wij in plaats daarvan goed doen aan anderen, hen zegenen en mensen de vrijheid geven.