De last die sterk op Paulus drukte, voordat hij de aarde verliet, was het voorbereiden van een volgende generatie leiders die goede herders voor Gods volk zouden zijn. Hij wees hierbij op zijn eigen levenswijze. Paulus stelde zijn eigen levenswijze altijd tot voorbeeld voor anderen. Toen hij tegen de oudsten in Efeze sprak zei hij niet: "Denk aan de woorden die ik sprak", maar: "Denk aan de manier hoe ik onder jullie leefde" (Handelingen 20:19 en 33-35). Ook tegen Timotheüs verwoordt hij ongeveer hetzelfde in 2 Timotheüs 1:3: " Net als mijn voorouders dien ik God met een zuiver geweten. Ik dank Hem ervoor dat ik dag en nacht voor jou kan bidden ". Paulus was niet volmaakt, maar hij leefde naar zijn beste eer en geweten op een rechtschapen wijze.

Hierna spreekt hij innemende woorden tegen Timotheüs omdat hij een assistent was die in het hart van Paulus een grote blijdschap teweeg bracht. Paulus werd in veel gemeentes door vele gelovigen teleurgesteld omdat het geen radicale discipelen waren. Ook was hij teleurgesteld in veel van zijn medewerkers omdat zij niet geheel en al voor God leefden. Ook vandaag de dag worden oprechte dienaren van God dag in dag uit op dezelfde wijze teleurgesteld. Denkt u dat wanneer Paulus teleurstellingen moest ondergaan bij het stichten van gemeentes, het tegenwoordig anders zal zijn? Ik heb gemeentes gesticht en ben zelf ook teleurgesteld in veel dingen die ik in sommige gemeentes zie gebeuren. Ik heb medewerkers en ben ook teleurgesteld in bepaalde dingen die ik bij hen constateer. Maar hier en daar kunnen wij toch nog mensen vinden die, net als Timotheüs, niet naar hun eigen belang op zoek zijn. Zulke mensen zorgen voor grote blijdschap in de harten van ware dienaren van God.

Paulus was opgewonden omdat hij een paar medewerkers had gevonden die in de volgende generatie de bedieningen konden voortzetten. Wat de grootste vreugde in het hart van een dienaar van God geeft, is om aan het einde van zijn leven te kunnen vaststellen dat er enkelen zijn die zijn bediening kunnen voortzetten in dezelfde geest en met dezelfde toewijding aan de Here God. Timotheüs was zo iemand. Dat is waarom Paulus in 1 Timotheüs 2:4 schrijft: " Wat zou ik het fijn vinden je weer eens te zien! Wat zou dat mij gelukkig maken! Want ik herinner mij je tranen, toen wij afscheid van elkaar namen ". Dit moet de laatste keer zijn dat hij met Timotheüs sprak, want Paulus praat hier op een manier dat hij hem niet weer zal zien.

Lois, de grootmoeder van Timotheüs, was de eerste die in het gezin waar hij opgroeide tot geloof kwam (1:5). Zijn grootmoeder gaf haar geloof door aan de moeder van Timotheüs, Eunice, en zij gaf het weer door aan Timotheüs. De grootmoeder gaf haar geloof door aan haar dochter, niet de bijbelkennis. En de moeder gaf dat geloof door aan Timotheüs. Dat houdt in dat toen Timotheüs opgroeide, hij bij haar, ondanks de vele beproevingen in haar leven, het blijvende vertrouwen in God moet hebben gezien. Zien uw kinderen aan u dat u op God blijft vertrouwen ondanks de problemen en beproevingen in uw leven? Dat is de wijze waarop u uw geloof en vertrouwen in God aan hen kunt laten zien en doorgeven. Dat is de reden waarom God toestaat dat beproevingen in uw leven plaatsvinden. Uw kinderen moeten van jongs af aan beseffen: "Mijn moeder bidt en vertrouwt op God, zelfs wanneer de omstandigheden moeilijk en zwaar zijn. Toen ik ziek was legde mijn vader de handen op mij en bad voor mijn genezing in de Naam van Jezus". Wanneer dat kleine kind opgroeit en op een dag het ouderlijk huis verlaat en met moeilijkheden te maken krijgt, dat zij precies hetzelfde zal doen als hun vader en moeder. Zij zullen dan ook tot God bidden in de naam van Jezus. Dat is de wijze waarop wij ons geloof aan hen kunnen doorgeven. Wij moeten hen de verhalen uit de Bijbel doorgeven. Ook dat is nodig, maar het is ook zó belangrijk om aan hen ons geloof en vertrouwen over te brengen. Eunice besefte nog niet dat de kleine Timotheüs zou opgroeien om een groot apostel van Jezus Christus te worden. Paulus koos Timotheüs al op 20 jarige leeftijd uit om een assistent van hem te worden. Wat een grootse daad die de moeder voor de gemeente in haar woonplaats deed. U kunt hetzelfde doen wanneer u uw kinderen van jongs af aan opvoedt in geloof en vertrouwen in God.

De vader van Timotheüs was een Griek (Handelingen 16:3). Eunice was de dochter van een godvrezende Jood, maar zij is waarschijnlijk van God afgedwaald door ongehoorzaam te zijn aan de wet door te trouwen met een heiden. Haar man was waarschijnlijk een rijke zakenman die geen tijd had voor God en geen interesse had om zijn zoon op een godvrezende manier op te voeden. Zij zal hiervan later op een bepaald moment berouw gekregen hebben en Timotheüs in haar eentje hebben opgevoed. Hierna voedde zij haar zoon zodanig op dat hij één van de grootste apostelen van de eerste eeuw is geworden. Wat een groots voorbeeld is Eunice voor moeders die een ongelovige echtgenoot hebben. Wie weet wat Gods plan is voor uw zoon of dochter en hij op een dag een apostel voor Jezus Christus en zij een voorbeeld voor haar kinderen zal zijn! Wanneer dat zo is, dan hangt er veel van af hoe u uw kinderen opvoedt en of u uw geloof en vertrouwen in God aan hen laat zien. Zorg er voor dat zij u niet horen roddelen over anderen in uw kerk of gemeente en zij u niet in uw eigen huis horen mopperen en klagen, want dat zal een vernietigende uitwerking op hen hebben.

Ik was in mijn eigen huis heel voorzichtig, zodat mijn kinderen nooit zouden horen dat ik negatief praatte over andere gelovigen en zij niet met dat virus geïnfecteerd zouden raken. Net zoals ik niet wilde dat mijn kinderen tbc of lepra zouden krijgen, wilde ik niet dat zij geïnfecteerd zouden raken met negatieve houdingen ten opzichte van andere gelovigen. Wanneer wij, ondanks problemen die wij in ons gezin tegenkomen, ons geloof en vertrouwen in God aan onze kinderen kunnen doorgeven, dan is dat het grootste geschenk wat wij hen kunnen geven.

In de meeste gevallen kunnen wij vaststellen dat de eerste generatie christenen een krachtiger geloof en grotere toewijding aan de Here aan de dag legden, dan de tweede generatie christenen die in de huizen van gelovigen opgroeiden, maar Timotheüs was hierop een uitzondering. Hij was de derde generatie die toegewijd was aan de Here. Er kan dus een tweede en derde generatie gelovigen ontstaan die nog meer toegewijd aan de Here zijn dan hun ouders waren.