NEDERIGHEID : In Efeziërs 4:1-2 lezen wij: “ Ik zit gevangen omdat ik de Here dien, en vraag u dringend te leven zoals past bij mensen die door de Here geroepen zijn. Wees nederig en vriendelijk, heb geduld met elkaar en verdraag elkaar vol liefde ”.

Ik heb meerdere malen verklaard dat de drie geheimen van het christenleven, nederigheid, nederigheid en nederigheid zijn. Dat is waar alles mee begint. Jezus vernederde Zichzelf en zegt in Mattheüs 11:29: “ Voeg u naar Mij en wees mijn leerling, want Ik ben vriendelijk en nederig van hart ”. De enige twee dingen die Jezus gezegd heeft, wat wij van Hem kunnen leren zijn nederigheid en vriendelijkheid. Waarom? Omdat wij, als kinderen van Adam, trots en hard zijn. Wanneer u een hemels leven op aarde wilt uitstralen, dan lukt u dat in de eerste plaats niet door evangelisatie, prediking, bijbel onderwijs, of sociaal werk, maar dat straalt u uit door een houding van nederigheid en vriendelijkheid tegenover iedereen

Toen God de bouwplannen van de tabernakel aan Mozes gaf, begon Hij met de ark. Wanneer men een bouwwerk plant, dan begint men met de buitenste afmetingen van het gebouw. God begon echter met het binnenste heiligdom. Een mens is geneigd om de buitenkant van een beker te reinigen, maar God reinigt eerste de binnenkant. Hij begint aan de binnenkant en werkt van daaruit naar de buitenkant. Wanneer u menselijk handelt in uw denken en uw benadering, dan zult u meer geïnteresseerd zijn aan wat een ander aan de buitenkant kan zien dan aan de binnenkant. Wanneer u geestelijk wordt dan zult u meer belang hechten aan de binnenkant wat alleen God kan zien. Dan zult u meer belang hechten aan de kwaliteit van de mensen in de gemeente dan in het aantal mensen in de gemeente. Omvang is wat op de mensen indruk maakt. God kijkt echter naar de kwaliteit van de mensen in de gemeente.

God kijkt naar nederigheid, vriendelijkheid en geduld. Efeziërs 4:2 (BB) zegt: “ Wees bescheiden en vriendelijk. Houd van elkaar en heb geduld met elkaar ”. In de kerk/gemeente is niemand volmaakt. Iedereen maakt fouten, dus moeten wij in de gemeente elkaars fouten kunnen verdragen. Wij moeten uit liefde voor elkaar de fouten van anderen accepteren. “Wanneer u een fout maakt dan zal Ik u indekken. Wanneer u iets onafgemaakt achter laat, dan zal Ik het voor u afmaken”. Dat is hoe het Lichaam van Christus behoort te functioneren.

EENHEID : In Efeziërs 4:3 lezen wij: “ Doe uw uiterste best de eenheid te bewaren die de Heilige Geest onder u tot stand heeft gebracht ”. Eenheid is een veel voorkomend thema in veel van de brieven van Paulus. Dat is de zorgende last die ook de Here heeft voor Zijn gemeente. Wanneer een menselijk lichaam gestorven is dan begint het te ontbinden. Ons lichaam is uit stof gemaakt en de stofdeeltjes worden bij elkaar gehouden omdat er leven in het lichaam is. Zodra het leven uit het lichaam verdwenen is, begint de ontbinding en na een korte tijd zien wij dat het hele lichaam stof wordt. Hetzelfde vindt plaats in een gemeenschap van gelovigen. Wanneer gelovigen in een kerk geen eenheid vormen, dan kunnen wij er zeker van zijn dat de “dood” zijn intrede heeft gedaan. Wanneer een man en een vrouw in het huwelijk geen eenheid vormen, dan weet u dat de “dood” al is begonnen, zelfs wanneer zij nooit gaan scheiden. Uit elkaar gaan kan al beginnen binnen een dag na het huwelijk, door misverstanden, spanningen, ruzies, enz. Dat kan ook in een kerk gebeuren. Een gemeente begint meestal met een aantal gedreven broeders die met een enorme geestdrift samenkomen om een zuiver werk voor de Here te beginnen. Vaak gebeurt het dat snel na de start er onenigheid komt en is de “dood” al binnengekomen. Wij moeten constant het gevecht aangaan om de eenheid in de Geest te bewaren, zowel in het huwelijk als in de gemeente.

Het prachtige van het menselijk lichaam is dat alle kleine stofdeeltjes waaruit het lichaam bestaat, zo dicht met elkaar verbonden zijn dat men niet kan zien waar het aan elkaar vast zit. Wanneer het lichaam gewond is, dan beginnen bepaalde processen te werken binnen de directe oppervlakte van de huid. Het lichaam houdt er niet van wanneer delen van de huid open blijven. Het begint direct om de onderbroken delen van de huid weer samen te voegen. Hetzelfde gebeurt wanneer een bot gebroken is. Het lichaam begint direct om de delen weer samen te voegen. Niemand op aarde kan twee botten samenvoegen. Een arts kan alleen de gebroken delen tegen elkaar aan leggen. Het is het lichaam zelf dat de twee delen weer aan elkaar verbindt. Het menselijk lichaam wil altijd voor eenheid zorgen. Dat is de manier waarop het Lichaam van Christus ook behoort te functioneren.

God bouwt niet een aantal individuele heiligen, maar Hij bouwt een Lichaam. Dat is waar Paulus over spreekt in Efeziërs 4:1-3. Hij dringt er bij ons op aan om “de eenheid van de Geest te bewaren, omdat er één lichaam is”. Wanneer kunnen wij dan zeggen dat er eenheid is in een plaatselijk lichaam? “Door in vrede met elkaar te leven” (Efez. 4:3). “De Heilige Geest brengt ons leven en vrede” (Romeinen 8:6). Wanneer u aan een broeder of zuster denkt en uw gedachten over hen gedachten zijn van vrede en steun, dan weet u dat er eenheid is tussen u en de andere persoon. Wanneer u zich echter ook maar een beetje aan hem of haar ergert, dan kunt u er zeker van zijn dat er geen eenheid is tussen uzelf en de ander. U kunt hem dan wel groeten met een “Prijs de Heer”, maar dat is hypocriet gedrag. Vrede is de toetssteen. Dus eenheid in de geest wordt gekenmerkt door een verbond van vrede.