Verhoudingen in het gezin
In de brief aan de Efeziërs, hoofdstukken 5 en 6, worden drie verhoudingen omschreven met betrekking tot ons gezin namelijk: echtgenoten en echtgenotes (Efez. 5: 22-33), kinderen en ouders (Efez. 6:1-4) en meesters en slaven ( Efez. 6:5-9). Het laatste gedeelte is van toepassing op bedienden die in een gezin werken, maar ook de werkgever - werknemer verhoudingen zoals bij een bedrijf, in een fabriek, de overheid of op een kantoor waar een leidinggevende de verantwoording heeft voor zijn personeel. Wij besteden het meeste van onze tijd thuis, in het gezin of op ons werk. Een door de Heilige Geest vervuld persoon zal thuis, of op zijn werk de Geest van Christus duidelijk zichtbaar maken. Het is alleen met de Geest dat wij het Lichaam van Christus kunnen bouwen.
De brief aan de Efeziërs spreekt over het bouwen van het Lichaam van Christus. Het fundamentele principe waarop ons gedrag naar anderen moet zijn is: "Aanvaard elkaars gezag uit eerbied voor Christus" ( Efez. 5:21 NBV). Zo behoren echtgenotes zich ondergeschikt op te stellen t.o.v. van hun man, en behoren de echtgenoten respect en ontzag voor hun vrouwen te hebben. Op dezelfde wijze moeten vaders zich respectvol en met ontzag gedragen t.o.v. hun kinderen en horen meerderen zich zo te gedragen t.o.v. hun personeel. Wat houdt dit dan in?
God heeft om iedereen een grens ingesteld en wij hebben allemaal deze grenzen te respecteren. Dit is de wijze waarop wij " alle mensen in hun waarde laten" (1 Petrus 2:17). Echtgenoten, echtgenotes, vaders, kinderen, werkgevers en employés, zij hebben allemaal een bescherming die door God is ingesteld. Wanneer u een hulp hebt die in uw gezin werkt, dan heeft hij of zij een afscherming waarbinnen u hun rechten niet met de voeten kunt treden. Hij of zij moet bijvoorbeeld op vaste tijden het salaris ontvangen, zijn of haar waardigheid moet gerespecteerd worden, en hij of zij mag niet vernederd worden wanneer hij of zij gecorrigeerd moet worden. Dus is de "meester" onderdanig aan de "slaaf".
Op dezelfde wijze moet een kind, wanneer het bestraft wordt, zijn of haar eigenwaarde gerespecteerd worden. Vaders moeten een onderdeel zijn van de grenzen rondom hun kinderen. Als vader heb ik mij de regel eigen gemaakt dat ik mijn kinderen nooit zou bestraffen in de aanwezigheid van anderen - niet tijdens bezoek en niet in aanwezigheid van hun broers - omdat dit een dubbele bestraffing voor hen zou betekenen. Ten eerste de publiekelijke bestraffing en ten tweede de vernedering in de ogen van anderen, waarbij de vernedering die zij ervaren weleens pijnlijker kan zijn dan de bestraffing op zich. Het kind heeft dus ook een cirkel van waardigheid om zich heen, en zijn of haar vader moet deze grens respecteren.
Zo heeft ook de vrouw in het gezin een grens om haar heen. Zij kan de dingen die zij in de keuken doet op haar eigen wijze uitvoeren. Dat is haar omgeving. De man behoord zich niet bemoeien met de wijze hoe zij de keuken beheerd. Ik hoorde eens over een godvrezende man die erg ordelijk was in zijn doen en laten. Zijn vrouw was echter totaal het tegenovergestelde. Het was voor haar de gewoonte om borden, potten en pannen, messen en vorken lukraak en door elkaar ergens op te ruimen. Ieder keer wanneer de man de afwas deed, voelde hij de sterke verleiding om de borden, potten, pannen, messen en vorken enz. ordelijk op te ruimen zoals zijn gevoel dat ingaf. Hij wist echter dat wanner hij dat zou doen, zijn vrouw zeer ontmoedigd zou zijn omdat zij nooit in staat zou zijn dit ook op die manier te kunnen doen. Dus zette hij de dingen op
dezelfde slordige wijze terug als zijn vrouw dat zou doen. Op die wijze voelde de vrouw zich thuis in haar keuken. Wat was het gevolg? Zij hadden een slordige keuken, maar een fantastische relatie! Deze godvrezende man wist hoe hij, verwijzend naar Christus, onderdanig kon zijn aan zijn vrouw! Hij was wijs en erkende dat de relatie tussen hem en zijn vrouw het allerbelangrijkste was. Het maakte voor hem niet uit of de borden, potten en pannen op een slordige wijze in de keukenkastjes stonden. Sommige getrouwde stellen zijn zo dwaas dat zij een correct ingericht en onderhouden woning belangrijker vinden als hun relatie.
De relationele verhoudingen tussen ouders en kinderen zijn ook veel belangrijker dan orde en netheid en het op de juiste wijze opbergen van allerlei huishoudelijke dingen. Wanneer zij nog jong zijn en in huis spelen is het onmogelijk om altijd orde, netheid en een perfect opgeruimd huis te hebben. Hun huis is de enige plek waar onze kinderen vrij kunnen zijn. Persoonlijk ben ik niet geïnteresseerd in wat andere zeggen of denken over hoe netjes of opgeruimd mijn huis is. Ik wil dat mijn vrouw en kinderen zich gelukkig voelen in mijn huis en dat wij samen een goede relatie ( gemeenschap) met elkaar hebben. Voor mij is dat veel belangrijker. Hecht altijd meer waarde aan goede gemeenschap met elkaar dan aan een ordelijk en netjes opgeruimd huis.
Efeziërs 5 gaat verder in het benoemen dat de vrouw zich moet voegen naar haar man als haar meerdere. God heeft de man als hoofd aangesteld - net als de hersenen in ons lichaam. Het hoofd (hersenen) zorgt voor alle delen van ons lichaam (Efez. 5:28). Zo moet ook de man de vrouw liefhebben en voor haar zorgen. Het hoofd zijn betekent niet dat de man alleen maar de lakens uitdeelt. Het hoofd geeft signalen door aan het lichaam - het zegt tegen de handen, de voeten, de tong wat het moet doen. Het hoofd zorgt daarentegen ook voor de leden van het lichaam. Wanneer er in het lichaam ook maar de lichtste pijn gevoeld wordt, dan voelt het hoofd (de hersenen als prikkel) dat ook onmiddellijk en zal er iets aan doen. Zo moet ook de man, als het hoofd gevoelig zijn voor het verdriet en pijn van zijn vrouw. Zo is Christus, als ons Hoofd, ook naar ons toe. Ik verwijs hierbij niet specifiek naar lichamelijke pijn, maar ook naar psychische pijn. Wanneer de vrouw zich ongelukkig en ontmoedigd voelt of geestelijke pijn over iets ervaart, dan behoord de man met haar te kunnen meevoelen en genezing brengen. Een echtgenoot die niet geïnteresseerd is en een dergelijke zorg om zijn vrouw is niet geschikt om het hoofd te zijn. Een hoofd dat alleen maar opdrachten geeft is alleen maar een dictator! Een gevoelig man en een onderdanige vrouw zijn samen een prachtige weergave over wat Christus en Zijn gemeente in deze wereld werkelijk betekend. Dit is het type gezin waar wij allemaal aan moeten bouwen. Dit kost tijd, maar wij moeten dit met heel ons hart najagen.
Kinderen moeten opgevoed worden in het gehoorzamen van hun ouders ( Efez. 6:1-4). Het belangrijkste wat wij onze kinderen moeten leren is dat zij gehoorzaam zijn aan hun ouders. Slaven (werknemers) behoren hun baas te gehoorzamen, niet alleen in het zicht van de leidinggevende, maar ook ongezien, dus met het hart, en de leidinggevenden worden ertoe opgeroepen om met hun ondergeschikten respectvol, hun eigenwaarde niet aantastend en zonder voortrekkerij om te gaan (Efez. 6:5-9).
