Hebreeën 10:19-25 is de kern van de Hebreeën brief. Het vertelt ons over de nieuwe en levende weg die Jezus voor ons tot stand heeft gebracht om permanent in Gods nabijheid te kunnen leven. Dat was vanaf het begin Gods plan met de mens en dit is ons voorrecht in het nieuwe verbond. "Omdat Jezus Zijn leven en Zijn bloed voor ons heeft gegeven, broeders, mogen wij bij God komen. Omdat Hij Zich voor ons heeft opgeofferd, is er voor ons een nieuwe weg naar het leven gekomen, dwars door het gordijn heen dat het Allerheiligste van het Heilige scheidde; en dat gordijn is Zijn lichaam."

Het gordijn in de tempel scheurde op het moment dat Jezus stierf. Dit gordijn symboliseert Zijn lichaam - dat is Zijn Eigen wil - wat iedere dag, van Zijn aardse leven, scheurde (gekruisigd werd), zodat Hij alleen en altijd de wil van Zijn Vader kon doen (Johannes 6:38 ). Deze weg wordt de nieuwe en levende weg genoemd. "Nieuw" betekent "altijd onbedorven". In Openbaring 5:9 kunnen wij lezen dat zij in de hemel een nieuw lied zongen over de dood van Jezus op Golgotha. Hoe kon dat ooit een "nieuw lied" zijn? Hij is nieuw voor iedereen die het zingt. Het klinkt voor hen of zij voor de eerste keer over Jezus Zijn dood horen. Dit is de wijze waarop de Heilige Geest er constant voor zorgt dat de dood van Jezus Christus ons levend en nieuw maakt. Op dezelfde wijze is het volgen van Jezus voor ons iedere dag levend en opwindend. Dit is de "altijd vernieuwende" weg van het kruis, de weg van het sterven aan onze eigen ik, onze eigen wil en onszelf, onszelf iedere dag opnieuw ter beschikking stellen van God. Wij hoeven het gordijn echter niet meer doormidden te scheuren, want dat heeft Jezus al voor ons gedaan en Hij heeft voor ons de weg vrij gemaakt. Wij moeten echter wel op die weg blijven lopen om constant in Gods nabijheid te kunnen leven.

"De Heere heeft voor ons de weg van het kruis om op te wandelen vrij gemaakt - en Hij is onze Hoge Priester en ons Voorbeeld "

Jezus heeft deze, voor ons te bewandelen, nieuwe weg bereid. Het was niet gemakkelijk voor Jezus om deze weg te gaan. Hij heeft hiervoor 33,5 jaar lang de prijs van het doden van Zijn Eigen wil moeten betalen om deze weg te bereiden. Dit is de geëffende weg van heiliging waartoe Jezus ons uitnodigt om op te lopen (Jesaja 35:8). Wij moeten echter oppassen dat wij niet door de weg van het kruis - op zich - meegesleept worden. Onze ogen moeten altijd gericht zijn op een doel. Jezus kon het

kruis verdragen vanwege de blijdschap die Hij had in het vooruitzicht van het samenzijn met de Vader. Wanneer u van Zwolle naar Milaan reist op een uitstekende nieuw aangelegde autoweg, dan zult u zich niet bezighouden met het bewonderen van de weg op zich. De kans is dan groot dat u nooit in Milaan aankomt. De weg is alleen een middel om uw bestemming te bereiken. Dus zo is ook de weg van het kruis alleen een middel om in Gods nabijheid te kunnen komen en er iedere dag te verblijven. Veel gelovigen blijven spreken over het feit dat zij het vlees ter dood moeten brengen. Zij zijn hierdoor echter zwaarmoedig, voelen zich miserabel en zijn oordelend ten opzichte van anderen - er geen rekening mee houdend dat hun eigen vlees nog springlevend is! Dus boeken zij in hun eigen leven geen enkele vooruitgang. Na twintig jaar hebben zij het nog steeds over de weg en lijkt het erop dat zij geen stap dichter bij hun bestemming komen - zij van op geen enkele manier meer op Christus lijken. Ons doel is, worden als Christus en een diepere gemeenschap hebben met God.

Wij moeten de race niet lopen door op de baan te blijven staren, maar door onze ogen gericht te houden op Jezus, Die ons de weg wijst ( Hebreeën 12:1-2). Hardlopers kijken nooit op de baan waar zij op rennen, maar houden hun ogen altijd gericht op de finish. Mensen die naar beneden kijken op de baan waarop zij rennen zullen als nooit of als laatste over de finish komen. Wanneer u alleen geraakt bent door de boodschap van het kruis dan bent u niet heilig, maar wanneer u geraakt bent door de Persoon Jezus Christus zelf, dan bent u heilig.

De Heere heeft de weg van het kruis om op te lopen voor ons bereid - Hij is onze Priester en ons Voorbeeld. Dus, " Laten wij daarom naar God gaan met een oprecht hart en het vaste vertrouwen dat Hij ons zal ontvangen. Want ons hart is met het bloed van Christus besprenkeld, waardoor wij een zuiver geweten hebben gekregen, en ons lichaam is met schoon water gewassen " ( Hebreeën 10:22 ). De laatste zin betekent dat iedere zonde die wij met ons lichaam gedaan hebben recht gezet is. Dat wij vergeving gevraagd hebben aan iedereen die wij op wat voor wijze dan ook pijn gedaan hebben, dat wij het geld waar mee wij anderen benadeeld hebben, hebben teruggegeven, enz. Dus zijn onze tongen en handen gereinigd van al deze ongerechtigheden. Wij "houden nu vast aan onze getuigenis van hoop en wankelen niet". Nu denken wij aan onze medegelovigen en hoe wij hen "in liefde kunnen aanmoedigen". Wij leven niet meer voor onszelf; en zoeken naar "gemeenschap met anderen zo vaak als dat mogelijk is", in vurig verlangen naar de wederkomst van de Heere ( Hebreeën 10:23-25 ).