In 1 Johannes 2:6 staat: "Wie zegt dat hij in Christus blijft, ook zelf zo behoort te wandelen, als Hij gewandeld heeft." Hoe wandelde Jezus? Was het zo nu en dan in overwinning, meestal in overwinning, of altijd in overwinning? We weten het antwoord. Hij werd verzocht in alle dingen op gelijke wijze als wij, maar Hij zondigde nooit (Hebr. 4:15).

Nu wordt ons gezegd dat we moeten wandelen zoals Hij gewandeld heeft. Is dat mogelijk hier op aarde? Zou God ons zeggen iets te doen waarvan Hij zelf heel goed weer dat we niet kunnen? Nee, dat is ondenkbaar. Zelfs aardse vaders stellen geen onredelijke eisen aan hun kinderen. Hoeveel te minder God!

Enkele van de meest verdrietige woorden uit het Nieuwe Testament staan in Mattheüs 13:58, "Hij deed daar niet vele wonderen wegens hun ongeloof". In de overeenkomstige passage in Markus 6:5 staat dat Hij wonderen niet kon doen. Hij had grote dingen willen

doen voor deze mensen in Zijn geboortestad. Maar Hij werd beperkt door hun ongeloof. Het ongeloof bindt de handen van de almachtige God, zodat Hij voor ons niet kan doen wat Hij wil doen.

Ik vraag me af of er geen wonderen zijn die God voor u had willen doen, maar die Hij niet kon doen wegens uw ongeloof. Voor de rechterstoel van Christus zal misschien iemand van ons dan deze woorden moeten horen: "Niet alles wat Ik voor u kon doen en door u wilde doen, was uitvoerbaar; vanwege uw ongeloof". Wat een spijt zullen we dan in ons hart hebben als we die ontdekking moeten doen aan het eind van ons leven hier op aarde! Het is goed om daar nu over te denken.

Mijn eerste jaren als wedergeboren christen bracht ik door te midden van een groep christenen, die bij elkaar kwamen met als hoofddoel de Schriften te bestuderen. Aan één kant ben ik God dankbaar daarvoor, want het gaf mij een goede basiskennis van Gods Woord. Maar het was bijna allemaal hoofdkennis, met haast geen openbaring van de Heilige Geest. Zij geloofden namelijk niet zo erg in de werking van de Heilige Geest. We bestudeerden de Bijbel zoals leerlingen op school scheikunde studeren. Wij ontdekten de betekenis van de Oudtestamentische voorbeelden enz., maar de zonde was ons nog steeds de baas in ons leven. Ik wist dat God mijn zonden had vergeven, maar ik had geen geloof voor meer dan dat.

Toen ik in het Woord de waarheid zag van de vervulling met de Heilige Geest en ik daarvoor Gods Aangezicht begon te zoeken, stond ik voor een reusachtig probleem. Ik kon eenvoudigweg niet geloven. Ik vastte en bad en ik was bereid elke prijs te betalen, maar ik ontdekte dat het buitengewoon moeilijk was om Gods belofte door geloof te ontvangen. Op een zekere dag zei een broeder die met me bad tegen me dat ik een slaaf was van ongeloof. Hij predikte mij het geloof en bad een gezaghebbend gebed, dat mij bevrijdde van de banden van jaren van ongeloof. Plotseling merkte ik dat ik in staat was, om te geloven en te ontvangen. Ik ontving de volheid van de Geest door het geloof.

Als ik nu terugzie op die jaren van worstelen, zie ik duidelijk dat het ongeloof was dat mij tegenhield.

Dezelfde regel is van toepassing bij het binnengaan van een leven van overwinning op de zonde. We kunnen vasten en bidden en ons ernaar uitstrekken, en toch niets bereiken - totdat we geloven dat God ons in dat leven kan en zal binnenleiden.

Satan weet dat niemand iets van God kan krijgen dan alleen door het geloof. Dus u kunt zich voorstellen dat hij zijn best zal doen om uw hart te vullen met ongeloof. Ongeloof is een groter gevaar dan liegen of overspel, want deze zonden zijn gemakkelijk te herkennen als zonde, maar ongeloof niet. In Hebreeën 3:12 staat, dat het een boos, ongelovig hart is, dat de oorzaak van kan zijn af te vallen van God. Ongeloof is de dieper liggende oorzaak van alle andere zonden - zoals we in een later hoofdstuk zullen zien.

In Romeinen 6:14 staat heel duidelijk dat de zonde geen heerschappij over ons zal hebben als wij onder de genade zijn. Dit staat er zo duidelijk dat zelfs een kind het kan begrijpen. En

Een van de slechte gewoonten van veel gelovigen is dat zij Gods Woord oppervlakkig nemen. Bijvoorbeeld de woorden van Jezus in Mattheüs 12:36,37. "Maar Ik zeg u: van elk ondoordacht (ijdel) woord, dat de mensen spreken, zullen zij rekenschap geven op de dag van het oordeel, want naar u woorden zult u gerechtvaardigd worden en naar uw woorden zult u geoordeeld worden."

Ik veronderstel dat de meeste gelovigen niet geloven dat dit letterlijk zo is. Als zij dit gelooft hadden, zou er niet zoveel laster, geklets, kwaadsprekerij en toorn geweest zijn onder de christenen. Als wij ernst maken met Gods Woord, zouden wij veel radicaler zijn geweest om nutteloze woorden uit ons spreken weg te doen.

Jezus heeft ook gezegd dat we gerechtvaardigd zullen worden door onze woorden. We weten allemaal van rechtvaardiging door het geloof. Maar geloof zonder werken is dood. En een geloof dat ons spreken niet reinigt, is een dood geloof. Denk eens aan al die woorden die in de laatste drie maanden u hebt gezegd (of geschreven)- thuis en op uw werk, tegen u echtgenoot, vrouw, kinderen, ondergeschikten enzovoort. Zou een bandopname van uw spreken bewijzen dat u een gerechtvaardigd kind van God bent, anders dan de wereld om u heen? Of zouden uw woorden gelijk zijn aan het spreken van de ongelovigen?

Het spreken van veel gelovigen is niet gereinigd, omdat zij geen ernst gemaakt hebben met de woorden van Jezus. En dat komt weer doordat zij God niet vrezen. Zij vrezen de mensen meer dan God. We hoeven niet te denken dat we geestelijk vooruit komen in ons leven, als we er niet een gewoonte van maken om Gods woord ernstig te nemen.

God heeft van de mensen altijd gehoorzaamheid aan Zijn geboden geëist. In het oude verbond werd Israël bevolen te gehoorzamen, maar zij ontdekten dat zij dat niet konden. In het nieuwe verbond belooft God de wet in onze harten en in ons verstand te schrijven, zodat we Hem niet alleen gaan gehoorzamen, maar er ook lust in hebben dat te doen (Ez. 36:27). Alleen door gehoorzaamheid aan zijn geboden kunnen we gemeenschap hebben met God.

Gehoorzaamheid is echter iets waar vele gelovigen geen begrip van hebben. De meeste gelovigen hebben de genade zo verkeerd begrepen, dat ze gehoorzaamheid beschouwen als een eis van het oude verbond. En Gods geboden worden als gevolg daarvan gezien als een zware last. Dit is een misleiding van de satan; en het is het resultaat van het voorbijgaan aan Gods liefde.

Al Gods geboden dienen ons ten goede en zijn bedoeld om ons vrij te maken. Zij ontstaan allemaal in het hart van een God Die ons volkomen liefheeft. In Deuteronomium 33:2,3 staat (over God Die op de Sinaï Zijn geboden geeft aan Israël): "Aan Zijn rechterhand was een brandend vuur"² - ja, dit bewijst dat Hij Zijn volk liefheeft. Het feit dat God ons Zijn wetten geeft is een bewijs van Zijn innige liefde voor ons.

Sommige van Gods geboden zullen waarschijnlijk heel wat zelfverloochening van ons vragen. Maar op den duur zullen we ontdekken dat zij dienen tot ons bestwil. Een vader geeft zijn kinderen geen geboden om het hun zwaar te maken of om hen te benadelen, maar alleen om hen te helpen. Op zo'n manier moeten we ook de geboden zien die God ons geeft. Geloof hebben, is geloven in een God Die ons volmaakt liefheeft. Als we zo'n geloof hebben, zullen we heel graag Gods geboden doen, wat het ook kost,

Vele van onze nederlagen hebben hierin hun oorzaak. De duivel heeft velen van ons ervan overtuigd dat God geboden ofwel onnodig zijn of een last. Als wij niet begrijpen waarom God ons vraagt iets te doen, dan bewijst dit alleen maar dat we er nog niet rijp voor zijn. En later als we wat meer gerijpt zijn, begrijpen we het.

2 Een andere vertaling zegt: "Aan Gods rechterhand was een vurige wet voor Zijn volk."

De belangrijkste oorzaak van al onze geestelijke problemen is, dat we God niet kennen als een liefhebbende Vader en als een almachtige God. Een waarheid, die in mijn christelijke leven een revolutie teweegbracht is de heerlijke openbaring die Jezus ons gaf, dat de Vader ons liefheeft zoals Hij Hem heeft liefgehad (Joh. 17:23). Jezus, bad dat de wereld om ons heen deze waarheid zou kennen. Maar eerst moet ons hart erdoor gegrepen worden, voordat de wereld het kan bemerken.

Alle christenen geloven in theorie wel in een liefhebbende Vader in de hemel. Maar het feit dat ze zo vaak ongerust zijn en bezorgd en zo vol onzekerheid en angst, bewijst dat ze het diep in hun hart niet geloven. En er zijn er nog minder die durven geloven, dat God hen evenveel liefheeft als Hij Jezus liefhad! Niemand van ons zou zo'n waarheid durven geloven, als Jezus ons dat niet duidelijk had gezegd.

Als uw ogen eenmaal voor deze heerlijke waarheid geopend zijn, zal dat uw hele zicht op het leven veranderen. Alle gemopper, neerslachtigheid en somberheid zal totaal uit uw leven verdwijnen. Ik weet dat het kan, want het is in mijn leven gebeurd.

Vele jaren lang werd ik gebonden door neerslachtigheid en ik leefde in nederlaag. Dat was niet wat God wilde met mij, maar ik kon er niet van loskomen. Maar er is een verandering gekomen vanaf het ogenblik dat mijn ogen geopend werden voor de waarheid dat God mij liefheeft precies zoals Hij Jezus heeft liefgehad. Ik kan nu zien dat alles wat op mijn weg komt, van de hand van een liefhebbende Vader komt. Ik zie in dat Hij zorg draagt voor mij als voor Zijn oogappel; en dus kan niets in het leven mij ooit meer aan het mopperen krijgen of neerslachtig maken. Ik heb, zoals Paulus het zegt, het geheim geleerd om tevreden te zijn en God te prijzen in al mijn omstandigheden. (Fil. 4:4,11; 1 Thess. 5:18). Nu is dit onwankelbare fundament in mijn leven: God heeft mij lief precies als hij Jezus heeft liefgehad!

Het komt niet doordat u genoeg vast en bidt, dat u het overwinningsleven niet binnengaat. Overwinning krijgt iemand niet door eigen inspanning, maar door geloof. "Geloof waarin?" vraagt u misschien. Geloof in Gods volmaakte liefde voor u!

Velen worden voortdurend aangeklaagd door de satan, die hun telkens weer influistert: "je vast niet genoeg, je bidt niet genoeg, je getuigt niet genoeg, je bestudeert de Bijbel niet genoeg enz. enz…" Ze worden voortdurend door zulke gedachten voortgejaagd in een eindeloze cirkelgang van activiteiten en tot een veelheid van dode werken. Ziet u wel in, dat al uw zelfdiscipline, vasten, bidden, geven van tienden en getuigen, dode werken zijn als ze niet uit liefde voortkomen. En ze kunnen niet uit liefde voortkomen, als u niet allereerst vaststaat in Gods liefde.

De Bijbel zegt dat we geworteld en gegrond moeten zijn in de liefde (Ef. 3:16,17). Paulus bidt dat de christenen in Efeze - die al bekeerd waren en gedoopt met de Geest - met kracht gesterkt zouden worden door de Geest in de inwendige mens, opdat ze geworteld zouden zijn in Gods volmaakte liefde voor hen en dat ze de breedte en lengte en hoogte en diepte van die liefde zouden kennen. Pas daarna gaat hij spreken over de gaven waardoor het lichaam van Christus opgebouwd kan worden (in Ef. 4:7-16). Die volledige verzekerdheid van de liefde van God moet onze grondslag zijn - als het fundament van een gebouw en als de wortels van een boom - wil onze dienst vruchtbaar zijn.

Op een andere plaats noemt het Nieuwe Testament dit: "ingaan tot de rust", "want wij die geloven (in Gods volmaakte liefde voor ons) gaan tot Zijn rust in" (Hebr. 4:2,3), zegt de apostel. En hij spoort ons dan aan, om met heel ons hart te strijden om die rust in te gaan (Hebr. 4:11). Anders glijden we af en komen ten val.

Het leven wordt wonderbaarlijker als we inzien dat God een doel heeft - een heerlijk doel - met alles wat Hij toelaat in ons leven. Als Hij "nee" zegt tegen onze gebeden, is dat ook een antwoord dat uit een hart komt van volmaakte liefde.

Was het uit liefde, dat God vurige slangen zond om de Israëlieten te bijten in de woestijn (Num. 21:6)? Ja zeker, want dat was het middel dat God gebruikte om de Israëlieten tot berouw te brengen en te doen terugkeren tot Hem, zodat Hij hen zegenen kon. Hij wilde hen zegenen, maar dat kon niet zolang zij niet tot bekering waren gekomen.

"Want Ik weet welke gedachten (In het Engels staat er: 'plannen') Ik over u koester luidt het woord des Heeren, gedachten van vrede en niet van onheil, om u een hoopvolle toekomst te geven." (Jer. 29:11).

Eén van de redenen waarom God heeft toegelaten dat deze wereld geen aangename plaats is om te leven - met kwalen en ziekte en giftige slangen enz. - is, dat mensen zich tot Hem zouden keren in hun nood - zodat Hij hen kan zegenen. En daaraan kunnen we zien dat God zelfs de kwade dingen (die satan veroorzaakt) gebruikt, om te bewerken wat Hij Zich ten doel gesteld heeft. Als we in de eeuwigheid de vrijgekochten zullen ontmoeten en we horen hun verhalen, dan zullen we beter verstaan hoe God slangenbeten, financiële moeilijkheden, kanker enz. gebruikt om de mensen af te brengen van zonde en om kinderen van Hem te worden. We zullen ook horen hoe God het lijden gebruikt heeft om Zijn kinderen te heiligen, zodat zij deel zouden krijgen aan Zijn natuur.

Op die dag zullen we God voor veel dingen danken die we hier op aarde niet begrepen hebben. Maar wie gelooft hoeft niet tot die dag te wachten. Hij gelooft nu al in Gods wijsheid en liefde en daarom is hij al begonnen om voor alles te danken.

Het uiteindelijke doel van al Gods handelen met ons is, dat wij deel krijgen aan Zijn natuur. God doet alle dingen voor ons meewerken ten goede; het goed is dan dat wij Hem gelijkvormig worden aan het beeld van Zijn Zoon (Rom. 8:28,29).

Waarom staat God toe dat wij soms "toevallig" geld verliezen of dat wij worden bedrogen door gewetenloze mensen? Velen van ons hebben meegemaakt, dat hun portemonnee gestolen werd in volle trams of bussen. Ik heb het altijd als een aanleiding gebruikt om te bidden voor de dief of de bedrieger in zo'n geval. Maar afgezien daarvan wil God ons vrijmaken van een buitensporige gehechtheid aan geld en materiële dingen. Hij wil niet, dat wij zo berekenend zijn, dat we ons zorgen maken over iedere euro die we verliezen en blij zijn met elke euro die we winnen! Hij wil, dat we onze blijdschap in Hem vinden - een blijdschap die niet kan toenemen door materiële winst of afnemen door materieel verlies.

Op die manier ging Jezus rond op aarde - en wij zijn geroepen om net als Hij te wandelen. De Bijbel zegt: "Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was," (Fil. 2:5). Als iemand Jezus een gift van duizend euro had gegeven uit dankbaarheid voor Zijn dienst, zou dat de vreugde van Jezus niet hebben vergroot, zelfs niet een beetje. Want zijn blijdschap was al vol en overvloedig - in Zijn Vader. Tegelijkertijd zou de blijdschap van Jezus ook niet minder zijn geworden door enig materieel verlies. Judas Iskariot nam vaak veel van het geld weg dat voor Jezus binnenkwam als giften. Jezus, wist dat, maar hoewel Hij bedroeft moet geweest zijn over Judas, zat Hij nooit in over het verlies van het geld zelf.

Hoe anders is het tegenwoordig gesteld met vele predikers en genezers en hun houding ten aanzien van de giften van gelovigen. Maar laten we de predikanten en genezers er maar buiten laten! Hoe staat het met u? Kan uw blijdschap toe- of afnemen door materiële dingen? Dan hebt u zeker nodig dat u door uzelf te oordelen, uw behoudenis van zo'n instelling bewerkt, met vreze en beven.

1 Korinthe 10:13 is een heerlijk vers. Daarin ligt een geweldige troost voor ieder van ons. Er staat: "God is getrouw, Die niet zal toestaan dat gij boven vermogen verzocht wordt, want Hij zal met de verzoeking ook voor de uitkomst zorgen, zodat u er tegen bestand zijt."

De mensen zeggen vaak dat ze lijden onder ondragelijke beproevingen en moeiten. Dat kan misschien waar zijn voor het nageslacht van Adam, maar voor Gods kinderen is het niet waar, want God houdt nauwkeurig het oog op elke beproeving en verzoeking die op hun weg komt.

Satan en degene die ons haten, willen het ons op vele manieren moeilijk maken. Maar ze kunnen ons niets doen zonder Gods toestemming. Zelfs onder het oude verbond was de satan zich bewust dat God een beschutting rondom Job had gesteld, zodat hem geen kwaad kon raken (Job 1:10). Maar God liet het voor Jobs heiligmaking toe, dat die beschutting een klein beetje weggenomen werd en de satan kreeg toestemming om hem aan te vallen. De grootte van de opening in de beschutting werd echter bepaald door God. Er werd steeds een kleine opening in gemaakt (Job 1) en later een beetje meer (Job 2). De Sabeeërs en Chaldeeën, die Jobs eigendommen stalen, waren allen door de opening gekomen die God gemaakt had in de beschutting (Job 1:15,17). De storm over het huis van Jobs kinderen kwam ook door die zelfde opening in de beschutting. De opening was echter niet groot genoeg dat ziekte erdoor kon om Jobs lichaam aan te vallen. Maar later, toen God de beschutting iets verder wegnam, kon ook de ziekte erdoor komen en Job aantasten.

Job besefte aanvankelijk niet, dat God alle dingen die gaande waren, onder controle had. Hij besefte dat veel later pas (aan het eind van het verhaal). Maar we kunnen hem dat niet kwalijk nemen, want hij had niet het geschreven Woord, zoals wij. Maar wij hebben nu het Woord van God om ons te laten zien Wie het is die bepaalt hoe groot de opening is in de beschutting die de kinderen van God omgeeft. Zacharia 2:5 vertelt ons dat die beschutting in feite God Zelf is, als een vurige muur rondom ons heen. Maar, zoals bij de knecht van Elisa, zijn onze ogen vaak verblind voor deze hemelse werkelijkheden. We zien de vurige muur rondom ons niet. Elisa kon hem zien en had daarom geen vrees (2 Kon. 5:15-17). Het is nodig dat ook wij geopende ogen krijgen.

God weet ook wanneer Hij onze beschutting moet sluiten. Hij beheerst onze omstandigheden zeer zorgvuldig en nauwkeurig, al naar gelang van ons geestelijk vermogen en onze begeerte om tot het hoogste van God door te dringen. Als wij geestelijk onvolwassen en zwak zijn, zal God niet toestaan dat we verzocht worden door een zware verzoeking, noch zal Hij mensen of boze geesten toestaan ons al te heftig aan te vallen. Evenzo echter zal God ons toestaan een gemakkelijk leven te leiden, als Hij ziet dat we niet geïnteresseerd zijn in Zijn doel met ons leven. Dan zal een eeuwig verlies ons deel zijn.

Job was één van Gods uitgelezen dienaren. En daarom liet God hem zo'n intens lijden doormaken. God laat dat niet in ieders leven toe, want weinigen zijn geestelijk zo rijp, dat zij kunnen verdragen en heel weinigen stellen belang in zo'n mate van geestelijke rijpheid.

Er is nog een reden, waarom God wil dat we ons vernederen en dat is, om ons Zijn genade te kunnen geven. God kan Zijn eigen wetten geen geweld aandoen. En één van die wetten, waaraan Hij Zichzelf heeft gebonden, is de hoogmoedige te weerstaan en de nederige genade te geven (1 Petr. 5:5). Hoe zeer Hij ons ook liefheeft, Hij kan ons geen genade geven als we hoogmoedig zijn. En als we geen genade van God krijgen, kunnen we niet in overwinning leven. De kracht van de verzoeking kan alleen overwonnen worden door de kracht van Gods genade.

De wet is door Mozes gegeven maar de genade is door Jezus Christus gekomen (Joh. 1:17). Onder de wet (het oude verbond) worstelden en streden de mensen tegen de verzoeking in hun hart, maar zij leden steeds de nederlaag. Zelfs Saulus van Tarsen, die een volmaakt leven leidde volgens de uiterlijke maatstaf van Gods wetten (Fil. 3:6), bemerkte dat hij krachteloos was tegenover de lusten en begeerten in zijn hart (Rom. 7:7-11). De wet kon de mensen niet bevrijden van de begeerte in het hart. Daar was die ook niet voor bedoeld. De wet was alleen bedoeld om de mens zijn zondige natuur te tonen en zijn hulpeloosheid tegenover de lusten van het vlees.

Maar het goede nieuws van het nieuwe verbond door Jezus Christus is, dat de genade wel kan bewerken wat de wet niet vermocht. Gods genade bestaat niet alleen uit zijn onverdiende gunst door de vergiffenis van onze zonden, het is meer dan dat. Het is Gods kracht (zie 2 Kor.12:9, waar genade gelijkgesteld wordt met "kracht") die komt ons helpen in het ogenblik van de verzoeking (zie Hebr. 4:16). De genade is in staat ons hart te versterken (Hebr. 13:9), zodat ons hart niet meer verontreinigd wordt door lusten en begeerten. Dit is het goede nieuws van het nieuwe verbond. Door genade schrijft God zijn wetten in ons hart en in ons verstand (Hebr. 8:10), zodat we in staat zijn te willen doen en ook te doen wat God behaagt (Fil. 2:13). En zo worden de rechtvaardige eisen van de wet IN ons vervuld (Rom. 8:4).

Dit was het hoofddoel waartoe God zijn Geest uitstortte op de Pinksterdag. Het was "de Geest van genade," die op die dag werd uitgestort over de inwoners van Jeruzalem (Zach. 12:10). En ook nu nog stroomt die rivier als een waterval van Gods troon naar de aarde. De inwoners van Gods hemels Jeruzalem (de gemeente) kunnen nog steeds onder die waterval komen en gedrenkt worden in Gods genade. Dan wordt die belofte in Romeinen 6:14 vervuld: "De zonde zal over u niet heersen, want gij zijt (nu) onder de genade en niet onder de wet."

Er is slechts één voorwaarde om onder die waterval te komen en die is dat we onszelf vernederen. De genade kan ons opheffen boven de zonde, boven de omstandigheden, boven neerslachtigheid, boven een slecht humeur, boven de satan, boven bitterheid, boven haat, jaloezie, begeerte en elk ander kwaad. "Vernedert u dus onder de machtige hand Gods, opdat Hij u verhoge." (1 Petr. 5:6).

Wat is de machtige hand van God waaronder wij ons moeten vernederen? De hand die alle omstandigheden leidt en ook de mensen die ons pad kruisen in het dagelijks leven. Onszelf vernederen is: met vreugde ons onderwerpen aan al Gods handelen met ons, onder alle omstandigheden en aan al de mensen die Hij op onze weg stuurt en die "over ons heen lopen". We hoeven nooit te vrezen dat dit ons te zwaar zal worden, want God waakt over de "opening in de beschutting" en weet dat die op tijd ook te sluiten.

Als we een nederlaag geleden hebben, of in een zonde zijn gevallen, dan kan er slechts één reden voor zijn: onze hoogmoed. God kan ons Zijn genade niet geven vanwege die hoogmoed. Elke keer, dat wij moeten erkennen dat we een nederlaag geleden hebben, moeten we tot God gaan en Hem vragen: "Heere, laat mij zien waar de hoogmoed in mij is, die U verhinderde om mij genade te geven om te overwinnen?" Als we snel zijn om onszelf op die manier te oordelen bij elke nederlaag, dan kan de overwinning in zeer korte tijd ons deel zijn.

Overwinning op de zonde is ons geboorterecht in het nieuwe verbond. Laat de satan u dat niet ontroven door onverschilligheid of hoogmoed. Als het tijd kost om overwinning te krijgen, komt dat, doordat het God tijd kost om ons te verootmoedigen. God heeft tijd nodig om het zelfvertrouwen te verbreken, waar de nakomelingen van Adam zo vol van zijn. Een vorm van hoogmoed is bijvoorbeeld de gedachte, dat wíj de kracht hebben om de zonde te overwinnen. We denken, dat het enige wat we nodig hebben wat meer vastbeslotenheid is, wat meer zelfbeheersing, een beetje meer gebed en vasten en een beetje meer Bijbelkennis. Als we over overwinning lezen in een boekje zoals dit, dan kunnen we denken dat nu de leer ons helder en duidelijk is, de overwinning wel gemakkelijk te behalen zal zijn.

Wij gaan voort met groot vertrouwen - maar we beseffen niet, dat we ons vertrouwen nog steeds stellen in onszelf en niet in Gods genade. En kijk nu toch eens: we maken een ellendige val! God zal ons keer op keer laten vallen, totdat we op zekere dag alle hoop om ooit overwinning te krijgen opgeven, omdat we zo vaak gevallen zijn, ondanks al onze goede voornemens. Dat is het nulpunt, waarop God ons het beloofde land van de overwinning kan binnenleiden.

God liet de Israëlieten, men hun hoogmoed en hun zelfvertrouwen, veertig jaar in de woestijn zwerven, totdat "alle krijgslieden³ waren omgekomen" (Deut. 2:14,16). Hij had hen aan de grenzen van het beloofde land gebracht, twee jaar na het verlaten van Egypte, maar ze zouden er niet binnengaan vanwege hun ongeloof (Num. 13 en 14). En dus liet God hen nog eens achtendertig jaar door de woestijn zwerven, totdat ze tot een nulpunt kwamen. Toen gingen ze het land binnen en de muren van Jericho vielen voor hen zonder de geringste inspanning van het vlees. God moet ons tot niets maken, voordat Hij Zijn werk in en door ons kan doen. Dat hoeft geen veertig jaar te duren. U kunt binnen één of twee jaar zover zijn, als u radicaal bent en als u vastbesloten bent u tot elke prijs te vernederen.

3 Het symbool van de sterkte van het eigen ik.

Wil ons geloof onwrikbaar zijn, dan moet het vast rusten op drie waarheden die God betreffen: Zijn volmaakte liefde, Zijn absolute macht en Zijn volkomen wijsheid.

Als wij overtuigt zijn van Zijn liefde, dan moeten we ook overtuigt zijn van Zijn volkomen almacht. Daarom leerde Jezus ons om onze gebeden te beginnen, door God aan te spreken met: "Onze Vader, Die in de hemelen zijt".

"Onze Vader…." herinnert ons aan Zijn volkomen liefde en: "Die in de hemelen zijt….." herinnert ons aan Zijn absolute heerschappij over alles in het heelal. Daar Hij in de hemelen is, is Hij ook wijzer dan wij op aarde en dus leidt Hij onze wegen volmaakt volgens Zijn volkomen wijsheid. "Gods weg is volmaakt (Hij is volkomen in wijsheid)… en Hij maakt mijn weg effen" (Hij regelt mijn omstandigheden volmaakt, Ps.18:31,33).

Als God niet volmaakt was in liefde, kracht en wijsheid, dan zou ons geloof geen geschikt fundament hebben om op te rusten. Maar omdat Hij in alle drie volmaakt is, hoeven wij nooit te wankelen. Het geloof is het volledige steunen van de menselijke persoonlijkheid op God in een volkomen vertrouwen op Zijn onmetelijke liefde, Zijn alles beheersende kracht en Zijn volmaakte wijsheid.

Ik denk niet dat iemand van ons er moeite mee heeft om te erkennen dat Gods wijsheid zoveel groter is dan de onze, als de hemel hoger is dan de aarde. Dat is de belangrijkste reden waarom we Zijn wegen vaak niet kunnen begrijpen evenals een hond vaak de wegen van een mens niet begrijpt. Maar als we geestelijk groeien en meer en meer deel krijgen aan de goddelijke natuur, dan beginnen we toch meer en meer Gods wegen te verstaan.

De absolute macht van God over alle mensen en in alle omstandigheden is echter iets, waarover vele gelovigen in twijfel verkeren. Zij belijden misschien met de mond, maar zij geloven niet dat het "werkt" in de omstandigheden van hun dagelijks leven.

Toch is de Schrift vol van voorbeelden hoe God met absoluut gezag werkt ten behoeve van de Zijnen en dat vaak op de meest onwaarschijnlijke manieren. Velen van ons zijn goed bekend met de voor ieder duidelijk wonderlijke wegen, waarlangs God ten behoeve van Zijn volk werkte, zoals de uittocht uit Egypte enz. Maar vaak zien we de grotere wonderen niet, waardoor God de rollen van de satan omdraaide, als de satan Gods volk aanviel.

Het leven van Jozef is een welbekend voorbeeld. God was van plan om die elfde zoon van Jakob tot tweede heerser in Egypte te maken, als hij dertig jaar oud zou zijn. Jozef was een godvrezende jongeman en daarom werd hij gehaat door de satan.

De satan hitste zijn oudere broers op om Jozef weg te ruimen. Maar God zorgde ervoor dat zij hem niet van het leven beroofden. Zij slaagden er echter in hem aan Ismaëlitische handelaren te verkopen. Maar waarheen denkt u, dat deze handelaren Jozef brachten? Naar Egypte natuurlijk! Dat was de vervulling van "Fase Eén" in Gods plan.

In Egypte werd Jozef gekocht door Potifar, een overste in het leger (ook dit was door God geleid). De vrouw van Potifar was een slechte vrouw. Omdat zij Jozef aantrekkelijk vond probeerde ze hem keer op keer te verleiden. Uiteindelijk, toen ze geen succes had, diende zij tegen Jozef een valse beschuldiging in, zodat hij in de gevangenis werd geworpen. Maar wie denkt u dat Jozef in de gevangenis ontmoette? De schenker van de Farao! God had gezorgd, dat Farao's schenker op dezelfde tijd in de gevangenis terechtkwam, zodat Jozef hem kon ontmoeten. Dat was: "Fase Twee" in Gods plan.

"Fase Drie" was dat God toeliet dat de schenker Jozef twee jaar lang vergat (zie Gen. 40:23 en 41:1). Uiteindelijk had Farao een droom. Dat gebeurde toen de juiste tijd daarvoor was gekomen (Ps. 105:19,20), volgens Gods tijdschema voor Jozefs leven. Toen was Jozef 30 jaar. Toen herinnerde de schenker zich plotseling dat Jozef een uitlegger van dromen was. Zo kwam Jozef bij Farao en werd hij de tweede heerser in Egypte. Gods "timing" van de gebeurtenissen was volmaakt.

Wij zouden er nooit aan gedacht hebben om de dingen zo te besturen als God deed. Als wij Gods macht hadden, zouden we de mensen ervan hebben weerhouden om Jozef kwaad te doen. Maar het is een veel groter wonder, wanneer het kwaad dat de mensen doen wordt gebruikt om Gods bedoelingen te vervullen! Het verheugd God zeer om de werken van de satan zo te keren, dat alle dingen meewerken ten goede voor Zijn uitverkorenen.

Laten we deze omstandigheden eens toepassen op onze eigen omstandigheden. Hoe zou onze houding zijn ten opzichte van slechte broers, die ons kwijt willen in hun jaloezie; als we ten onrechte in de gevangenis gegooid worden en als vrienden die beloven ons te helpen, ons vergeten? Geloven wij dat onze God machtig genoeg is om al deze mensen en de dingen die zij doen - of het nu opzettelijk gebeurt of per ongeluk - te gebruiken, om ze mee te laten werken aan de vervulling van Zijn voornemen met ons leven? Waarom niet? Als Hij het voor Jozef deed, waarom kan Hij het dan niet voor ons doen? Hij kan het zeker en Hij zal het doen ook!

Maar zal ik u vertellen wie Gods plannen voor Jozefs leven in de war had kunnen sturen? Slechts één persoon - en dat was Jozef zelf. Hij had door God aan de kant gezet kunnen worden als hij toegegeven had aan de verleidingen van de vrouw van Potifar.

Er is slechts één persoon in het hele heelal, die Gods plan met uw leven kan verknoeien en tegenhouden - en dat bent u zelf. Dat kan niemand anders. Niet uw vrienden en niet uw vijanden. Geen engelen en geen boze geesten. Alleen uzelf. Wanneer we dit eenmaal zien,

bevrijdt het ons van heel veel van onze angsten en van een verkeerde instelling ten opzichte van hen die ons kwaad willen doen.

Misschien is het goed om nog een voorbeeld in het Oude Testament te bezien, zodat ons hart bevestigt wordt in deze waarheid. In het boek Esther lezen we hoe God de Joden ervoor bewaarde als ras uitgeroeid te worden. Maar het is werkelijk verbazingwekkend om te zien hoe God dat deed - door een kleine gebeurtenis - namelijk dat de koning op een nacht niet kon slapen.

Haman en zijn vrouw hebben 's nachts een complot gesmeed in de toestemming van de koning te krijgen om Mordechai de volgende morgen aan een galg te hangen, als voorspel om al de Joden uit te roeien. Maar terwijl Haman en zijn vrouw hun slechte plannen maakten, was God ook aan het werk ten behoeve van Mordechai. De bewaker van Israël slaapt noch sluimert (Ps.121:4).

God zorgde ervoor, dat de koning niet kon slapen die nacht (Esther 6:1). Toen bracht de koning de tijd door met lezen van de geschiedenisboeken van zijn rijk (ook dit was door God geleid, zoals we straks zullen zien). De koning las vele uren, totdat de dag aanbrak. Toen kwam hij bij de plaats waar het verhaal stond, dat Mordechai de koning van een sluipmoord gered had. De koning vroeg zijn dienaren welke eer daarvoor aan Mordechai was bewezen; en zij antwoorden dat er niets gedaan was.

Weer was Gods timing van de gebeurtenissen volmaakt. Juist op dat moment kwam Haman binnen, met de bedoeling de koning toestemming te vragen om Mordechai op te hangen. Nog voordat hij zijn mond open kon doen vroeg de koning Haman, wat hij dacht dat men zou kunnen doen voor degene aan wie de koning eer wilde bewijzen. Haman, die een verwaande, zelfingenomen persoon was, dacht dat de eer hemzelf ten deel zou vallen en dus stelde hij voor een grote ereparade te houden voor zo'n iemand. "Haast u en doe dat voor Mordechai!", zei de koning.

Ik had het gezicht van Haman toen wel willen zien! Wat kan God de plannen van de satan wonderbaarlijk tegen hem gebruiken. Tenslotte hing Haman aan precies dezelfde paal, die hij voor Mordechai gemaakt had. Zoals de Bijbel zegt: "Wie een kuil graaft zal er in vallen en wie een steen wentelt op die zal hij terug rollen." (Spr. 26:27)

Haman is in dit verhaal een afbeelding van de satan, die er altijd op uit is, om ons kwaad te doen. God zal hem dat niet beletten, omdat God een beter plan heeft, namelijk om van satans eigen plan gebruik te maken. Satan zal zelf in de kuil vallen die hij voor ons graaft.

In Zefanja 3:17 staat dat God in Zijn liefde, in stilte, voortdurend plannen voor ons maakt. Terwijl Mordechai vredig sliep, geheel ontwetend van al de slecht plannen die Haman en zijn vrouw tegen hem maakten, maakte God ook Zijn plannen om Mordechai te beschermen. Zo kon Mordechai in vrede slapen - zelfs al had hij van de slecht plannen van Haman geweten. Waarom? Als God aan zijn kant stond, wie zou er tegen hem kunnen zijn?

Ook Petrus kon rustig slapen in de gevangenis in de nacht, voordat hij door Herodes zou worden gedood, wetende dat God in Zijn liefde in stilte plannen voor hem maakte. Op het juiste moment kwam de engel Gods die Petrus wekte en hem bevrijdde (Hand. 12).

Ook wij kunnen elke nacht rustig slapen, wat de mensen of boze geesten ons ook proberen aan te doen - als wij geloven in de volkomen macht van onze God over alles en iedereen.

Als wij eenmaal Gods almacht ingezien hebben, houden we ermee op om de mensen ergens de schuld van te geven. Wij zullen dan niet langer bang zijn voor de satan uit angst dat hij ons op één of andere manier kwaad zou kunnen doen. Dan zullen we niet langer vrezen voor ziekte of kwaal of wat dan ook in deze wereld.

De Bijbel zegt ons voor alle dingen te danken, in alle omstandigheden en ook voor alle mensen (Ef. 5:20; 1 Thess. 5:18; 1 Tim. 2:1). De enige mogelijkheid om dat met goede reden te doen, is als we Gods almacht gezien hebben.

God zorgt voor ons zoals Hij voor Jezus zorgde. Dezelfde genade die Jezus tot hulp was, dezelfde kracht van de Heilige Geest waardoor Hij kon overwinnen, is nu voor ons beschikbaar. Judas verraadde Jezus, Petrus verloochende Hem, Zijn discipelen verlieten Hem, de massa keerde zich tegen hem, Hij werd onrechtvaardig veroordeeld, vals beschuldigd en weggeleid om te worden gekruisigd. En toch kon Hij Zich, onderweg naar Golgotha tot de schare wenden en zeggen: "Weent niet over Mij, met Mij is het goed" (Luk. 23:28). Er was geen spoor van zelfmedelijden in Hem.

Hij wist, dat de beker die Hij dronk, Hem door Zijn Vader gegeven was. Judas Iskariot was alleen maar de boodschapper die de beker had gebracht. Daarom kon Hij Judas in liefde aanzien en hem "vriend" noemen. Dat kan niemand die geen geloof heeft in de absolute macht van God. Jezus zei tegen Pilatus: "Gij zoudt geen macht over Mij hebben als het u niet door Mijn Vader gegeven was" (Joh. 19:11). Door die zekerheid kon Jezus door deze wereld gaan als een koning, met waardigheid. Hij leefde met die geestelijke waardigheid en stierf met diezelfde geestelijke waardigheid.

Nu zijn wij geroepen om te "wandelen zoals Jezus wandelde". Zoals Jezus "de goede belijdenis betuigd heeft voor Pilatus", zo moeten ook wij belijdenis afleggen voor een ongelovige generatie (1Tim. 6:13,14).

Zoals we al hebben gezien, is het allerbeste wat God voor ons bewerkt, dat Hij ons deel doet hebben aan Zijn natuur, aan Zijn heiligheid. Door Zijn geweldige macht maakt Hij gebruik van iedereen die op onze weg komt, om Zijn doel te bereiken. Dat is de reden waarom we voor ALLE mensen kunnen danken.

Waarom laat God toe dat die moeilijke buurman, dat treiterende familielid en die autoritaire chef het u lastig blijven maken? In een ogenblik kan Hij hun leven wegnemen en u het leven gemakkelijker maken. Maar dat doet Hij niet, omdat Hij hen gebruiken wil om u te heiligen. En heel vaak wil Hij ook hen redden - door u.

God zij geprezen, dat onze overwinning nooit afhankelijk is van de mensen, die ons omringen, bij ons thuis of op het werk of waar dan ook. Onze overwinning is helemaal

Geld is de grote macht in de wereld. Daarom zei Jezus, dat er slechts twee heren zijn, die door ons gediend willen worden - God en de Mammon (Luk. 16:13). De wereld gelooft in de kracht van het geld en zegt: "Geld vermag alles". Wij, gelovigen, zeggen: "God vermag alles". Maar in de meeste gevallen hebben de ongelovigen meer geloof in hun geld - god, dan de gelovigen in de ware en levende God.

Omdat wij dagelijks in deze wereld met geldzaken te maken hebben, is het nodig dat we ook op dit gebied overwinning krijgen. Wat zou u doen, als u kwam te staan tegenover iemand die zo corrupt is, dat hij een extraatje van u eist voor het verlenen van een bepaalde dienst?

In de wereld gelooft men dat steekpenningen wonderen kunnen doen. Hoe is het met ons? Kan onze God geen grotere wonderen doen dan geld? Maar God kan geen dingen voor ons doen als wij geen geloof hebben. Jezus heeft gezegd dat er twee personen in het heelal zijn voor wie niets onmogelijk is. De ene is God en de andere is degene die geloof heeft (Zie Mark.10:27 en 9:23).

Niets is onmogelijk - voor God en voor degene die gelooft. Dat is fantastisch en bijna ongelofelijk. Maar dat is de kracht van het geloof - het sluit aan op de kracht van de almacht van onze God. Met dit geloof moeten wij de wereld rondom ons laten zien dat onze God groter is dan geld. Wij geven geen steekpenningen. Wij bidden in geloof!

Ik herinner me dat wij een vergunning van de overheid nodig hadden voor cement voor de bouw van onze samenkomstzaal in Bangalore. Toen ik kwam, zei de betrokken ambtenaar dat ik de volgende week terug moest komen. Dit ging een tijdje zo door, totdat iemand, die beter bekend was met de wegen binnen de ambtelijke kantoren, mij vertelde dat die ambtenaar indirect om steekpenningen vroeg. Steekpenningen geven? Geen sprake van! In plaats daarvan baden wij. Ik ging keer op keer terug naar het kantoor en leerde daardoor een heleboel geduld. Uiteindelijk kregen wij na enkele maanden onze vergunning voor het cement. Ik had alleen maar cement aangevraagd, maar ik kreeg nog geduld ook! God geeft ons altijd meer dan we vragen! Halleluja!

Wat geweldig, dat God een corrupte ambtenaar kon gebruiken om mij de gelegenheid te geven, deel te krijgen aan de goddelijke natuur: geduld! Als ik die man steekpenningen gegeven had, dan had ik wel de cement eerder gekregen, maar geen geduld. Zo is Gods weg. Als wij Hem eren, zal Hij ons eren (1 Sam. 2:30).

Als onze enige ambitie in het leven de wil van God is, zullen we nooit problemen hebben. Wat ons toen in de gemeente in Bangalore betrof, wij wilden alleen maar cement hebben als God wilde dat wij het zouden krijgen. Wij hadden geen samenkomstzaal nodig als God niet wilde dat wij er één zouden hebben. Evenmin wilden wij de zaal hebben voor Gods tijd. En al zou het dus vier jaar duren voordat de vergunning voor de cement zou komen, wij waren bereid om te wachten. Gods tijdsplanning is altijd volmaakt. Hij werkt altijd op tijd - en komt nooit te laat.

Op de datum, die God voor ons bepaald had om de cement te krijgen, zouden wij die krijgen. Geen macht op aarde kon maken dat we het niet volgens Gods tijdplan zouden krijgen. Dus als wij bereid waren om te wachten op Gods tijd, dan zou Hij met de betrokken ambtenaar wel klaarkomen, op Zijn manier en op Zijn vastgestelde tijd.

Door ongeduld verloor Saul zijn koningschap (1 Sam. 13:8-14); en velen hebben door ongeduld Gods zegen verspeeld. Geen enkele corrupte ambtenaar kan Gods plannen met uw leven verhinderen, als u pal staat voor de waarheid en de gerechtigheid en bereid bent om te wachten op Gods tijd. Door geloof en geduld beërven wij de beloften (Hebr. 6:12).

Dezelfde principes gelden voor het geld voor de huishouding. Wij geloven in God - niet in geld. Als u uw huishouden bestuurt volgens de principes van Gods Koninkrijk zult u altijd genoeg geld hebben voor de dingen die u nodig hebt. U zult misschien nooit rijk worden, maar u zult zeker nooit hoeven bedelen. (Ps. 57:25; Matth. 6:33)

Veel oprechte christenen die de stap naar 'fulltime werk voor Christus' hebben gedaan en die in geloof zijn begonnen, zijn binnen enkele jaren geëindigd als trotste bedelaars - die maandelijks "gebedsbrieven" moeten rondsturen, (wat vaak alleen maar een andere naam is voor "bedelbrieven") waarbij ze op een handige manier op hun financiële noden wijzen. Waarom houden ze niet liever op met het sturen van zulke brieven om hun vertrouwen te stellen op onze Vader in de Hemel? Als wij niet op Hem kunnen rekenen voor zo iets gerings als onze maandelijkse behoeften, kunnen we net zo goed ophouden Hem te dienen! Juist in zulke situaties vragen God en Mammon beiden om onze aandacht. Op wie zullen we vertrouwen?

Als uw belangen dezelfde zijn als die van God dan zult u geen enkel probleem hebben. Als u geen verlangen hebt om iets te kopen of te bezitten, waarvan God niet wil dat u het hebt, kunt u altijd rustig blijven - want God zal voorzien in wat u nodig hebt - desnoods op wonderbaarlijke wijze. Maar als wij wensen dit en dat en nog wat te kopen om onze lusten voor materiële zaken te bevredigen, dan zullen we voortdurend in problemen terechtkomen.

Hetzelfde geloofsprincipe geldt bij het vinden van een levenspartner. "Huis en have zijn een erfdeel der vaderen, maar een verstandige vrouw is van de HEERE." (Spr. 19:14). Als God een bepaalde persoon voor u heeft uitgekozen als levenspartner, is er dan gevaar dat iemand anders u voor zal zijn? Zeer zeker niet als u gelooft in Gods almacht. U hoeft niet ongeduldig te zijn en u hoeft niet iemand voor te zijn. God is wel in staat om die persoon voor u te bewaren. U kunt uzelf veroorloven rustig te blijven. God liet Adam slapen - en toen Adam in rust was (en niet vertwijfelend van links naar rechts door het paradijs rende, op zoek

De wereld zegt: "Help uzelf, zo helpt u God". Maar de Bijbel zegt, dat God hen helpt die niet in staat zijn om zichzelf te helpen. Hij is de God van de zwakken en de hulpeloze. Hij noemt Zichzelf de God van de weduwen, wezen en vreemdelingen (Deut. 10:17,18). Hij noemt Zichzelf niet de God van de rijken en de machtigen - omdat zij uit menselijke en financiële hulpbronnen kunnen putten. Hij is de God van de zwakken en de hulpeloze, die geen toegang hebben tot menselijke of financiële hulp.

God staat aan de kant van de zwakken. Daarom moet Hij ons zwak maken, voordat Hij ons kan helpen. Hij gaf Paulus een doorn in het vlees om hem zwak te maken, zodat Paulus altijd de kracht van God in zijn leven zou mogen ervaren (2 Kor. 12:7-10).

Zolang u op uw eigen rijkdommen en invloedrijke vrienden vertrouwt om het gemakkelijk te hebben in uw leven, zak God u aan uw eigen overleggingen overlaten. Hij zal zelfs uw gebed om hulp niet beantwoorden - want Hij ziet dat u vertrouwen stelt in "de arm van het vlees": uw bankrekening en uw invloedrijke kennissen.

Maar als u zo zwak kunt worden, dat u niet langer afhankelijk bent van mensen of van menselijke hulpbronnen, dan bent u de meest gezegende persoon op het aardoppervlak, want dan is God Zelf uw ondersteuning. Het is een zegen om zwak en hulpeloos te zijn, want dan kunnen we in alle dingen op God vertrouwen.

Asa, de koning van Juda, was een man die meer dan eens door God was geholpen. Toen hij echter een ernstige ziekte aan zijn voeten had zocht hij geen hulp bij de Heere, maar bij de heelmeesters. "Daarom stierf Asa" (2 Kron. 16:12,13). Omdat hij de koning was had hij genoeg geld om de beste dokters van het land te betalen. Maar al zijn invloed en zijn

De samenvatting van alles wat tot nu toe gezegd is, is dat onze verlossing uit genade geschiedt en door het geloof (Ef. 2:8). Wij hebben vergeving van zonden ontvangen uit genade, door geloof. Zo begonnen we ons leven als christen. Als op zekere dag Jezus Christus ons Heere in heerlijkheid verschijnt en wij opgenomen worden om Hem in de lucht te ontmoeten, dan is dat ook uit genade en door het geloof.

Dus het begin en het einde van ons christelijke geloof op aarde is uit genade en door geloof. En wat wij moeten leren is, dat alles daartussenin ook op dezelfde manier ontvangen moet worden. Uit genade en door geloof kunnen we al het kwade overwinnen en de ons door God opgedragen taak op aarde vervullen.

Wij weten allemaal dat God de toekomst kent. Niets wat morgen of volgende week of volgend jaar met ons gaat gebeuren, kan God verrassen. Hij kent de afloop vanaf het begin. Dit moet ons tot veel troost zijn, want God weet dat u morgen of volgende week door zware beproeving of verzoeking heen moet, zal Hij u zeker genade geven om dat aan te kunnen.

Zoals in 2 Korinthe 12:9 staat: Zijn genade is genoeg. "God is bij machte alle genade in u overvloedig te schenken, opdat gij, in alle opzichten te allen tijde van alles genoegzaam voorzien, in alle goed werk overvloedig mag zijn om de gehele wil van God te doen." (2 Kor. 9:8)

De genade is in overvloed beschikbaar om ons te helpen op het moment dat we het nodig hebben (Hebr. 4:16). Wat de nood ook zijn mag, Gods genade is er om u te helpen deze het hoofd te bieden. Wij worden daarom uitgenodigd om "vrijmoedig toe te gaan tot de troon van genade", om die genade te ontvangen.

In het verleden leden wij nederlagen, omdat we die genade niet ontvingen. In de toekomst kan dat anders zijn. Wanneer we ons verootmoedigen en tot God roepen om genade in de tijd van nood, zal God ons niet teleurstellen.

De Bijbel zegt, dat zij die de overvloed van genade ontvangen hebben, zullen leven en als koningen heersen door Jezus Christus (Rom. 5:17). God wilde dat Adam macht en heerschappij zou hebben over alles (Gen. 1:26). De ongehoorzaamheid van Adam maakte dat dit niet vervuld werd in zijn leven. Maar nu heeft God een nieuw geslacht op aarde - de zonen van God, die leven door het geloof in Jezus Christus - die met de waardigheid van koningen zullen leven en regeren op aarde. Geen enkele zonde hoeft langer de macht over u te hebben als u zichzelf verootmoedigt en Gods genade ontvangt. Geen angst of bezorgdheid hoeft ooit nog uw hart binnen te komen. Geen mens op de aarde kan u het leven nog zuur maken - uw baas niet, uw buurman niet, uw familie niet, uw vijanden niet, niemand, want u hebt de overwinningsgeheimen geleerd. God zij gedankt die ons te allen tijd in Christus doet zegevieren.

1. Als we de letter van de wet houden, maar de geest daarvan verloochenen, dan hebben we een schijn van godsvrucht zonder de kracht daarvan.

2. Iemand die nederig is, is God en mensen dankbaar voor de kleinste dingen.

3. Als de zonde u de baas is, dan is op de één of andere manier hoogmoed de oorzaak.

4. Als u werkelijk ootmoedig bent, is het onmogelijk om geen genade te ontvangen van God.

5. Een ootmoedig iemand kan nooit door de satan, door mensen of door het vlees overwonnen worden.

6. Als u zicht verootmoedigt, zult u beschermt worden door Gods almachtige hand.

7. Het is voor twee mensen onmogelijk om één te worden, als niet beide arm van geest zijn.

8. De armen van geest zijn zij, die zich bewust zijn van hun eigen tekorten en daarom voortdurend zichzelf veroordelen.

9. Openbaring is: dingen, mensen en omstandigheden enz. zien vanuit Gods gezichtspunt.

10. De balk in iemands ogen is een liefdeloze, oordelende instelling ten opzichte van de broeder, die een splinter in zijn oog heeft.

11. De wet gebiedt ons te lopen, maar geeft ons geen voeten; de genade gebiedt ons te vliegen en geeft ons vleugels.

12. Elke dag hebt u de gelegenheid om Gods wil te doen of om die dag te verspelen.

13. Obstakels op onze weg zijn gewoonlijk geen signalen om terug te trekken, maar uitdagingen voor ons geloof.

14. Wie naar het vlees leeft stelt eisen aan anderen, maar wie naar de Geest leeft, verdraagt hun zwakheden en probeert hen te dienen.

15. Wie zeker is van de liefde van God zal de ander niet benijden of oordelen of als concurrent behandelen.

16. Alle roemen, dat geen roemen in God is, is ijdelheid.

17. Als u nu egoïstisch leeft, zal de herinnering aan dat leven u achtervolgen tot voor de rechterstoel van God.

18. God laat ons in nood komen en laat ons hulp krijgen van anderen om ons de wederzijdse afhankelijkheid in het lichaam van Christus te leren.

19. Als u een ander iets schenkt, doe dat dan zonder die ander van zijn menselijke waardigheid te beroven.

20. De werkelijke waarde van uw leven, ligt in wat u gegeven hebt en niet wat u ontvangen hebt.

21. Uw ware rijkdom is wat u door Goddelijke openbaring ontvangen hebt. De rest is alleen maar kennis en is net zo waardeloos als vals geld.

22. Het geloof kan alleen gebaseerd zijn op het woord dat we van God gehoord hebben. daarom moet een mens leven van alle woord dat uit de mond van God uitgaat.

23. God moet ons naar een nulpunt brengen voordat Hij ons kan verhogen en gebruiken.

24. We zijn niet geroepen om Christus na te doen, maar om deel te krijgen aan Zijn natuur.

25. God vrezen is trouw zijn in uw verborgen leven.

26. Niemand anders dan uzelf kan Gods volmaakte plan met uw leven verknoeien.

27. Geloof hebben bij het gebruik van geld, is een veel groter iets, dan alleen maar rechtvaardig zijn in geldzaken.

28. Ware geestelijkheid bestaat in het verloochenen van onze eigen wil en het doen van Gods wil.

29. Op zand bouwen is de leer verstaan en daarover enthousiast zijn; op de rots bouwen is het woord gehoorzamen.

30. Om geestelijk te zijn moet u niet alleen opgeven wat verkeerd is, maar ook wat onnuttig is.

31. Geestelijke gaven hebben zonder Goddelijke liefde, is als een ongeïsoleerde elektrische draad, die dood voortbrengt in plaats van licht en leven.

32. Jezus, is niet gekruisigd omdat Hij een heilig leven leidde, maar omdat Hij religieuze hoererij ontmaskerde.

33. Geen enkele ware profeet in de Bijbel kwam ooit van een Bijbelschool; alleen de valse profeten.

34. Alle aardse bekwaamheden zijn een gruwel in de ogen van God.

35. De hoogste aartsengel werd tot de duivel door trots op zijn schoonheid, zijn wijsheid en zijn positie. Pas op voor dergelijke trots!

36. De wet is als een zalf die onze zweren onder controle houdt. Genade is als antibiotica dat de ziektekiemen die de zweren veroorzaken, doodt.

37. Het onmiskenbare merkteken van geloof is lof- en dankzegging aan God.

38. God heeft ons materiële dingen gegeven om te gebruiken, niet om ze lief te hebben of om ze te bezitten.

39. Waar christendom ligt tussen ascese en materialisme.

40. Wij kunnen pas als Jezus ZIJN als Hij in Zijn heerlijkheid terugkomt, maar we kunnen nu al WANDELEN zoals Hij wandelde.

41. Jezus groeide op in wijsheid in Zijn eigen huis en op de plaats waar Hij werkte (de timmerwerkplaats). Wij kunnen zijn voorbeeld volgen.

42. Als wij de broeders aanklagen, worden wij medewerkers van de satan; als wij hun voorspraak zijn, worden we medewerkers van Jezus.

43. Als wij onszelf onmisbaar maken, al is het maar voor één ziel, dan hebben wij gefaald in onze dienst.