“Hij brengt strijdkrachten op de been; die zullen het heiligdom, de vesting, ontwijden, het dagelijks offer afschaffen en een verwoesting brengend afgodsbeeld oprichten. Degenen die zich niet houden aan het verbond, verleidt hij op listige wijze tot afvalligheid, maar degenen die hun God trouw zijn zullen zich met kracht verzetten. De verlichten onder het volk brengen velen tot inzicht, maar een tijd lang worden zij te vuur en te zwaard bestreden, gevangengezet en beroofd. Tijdens hun onderdrukking krijgen ze enige hulp, al zullen velen zich onder valse voorwendselen bij hen aansluiten. Maar ook sommige van de verlichten komen ten val; (Daniël 11:31-35 NBV).

Deze Bijbelpassage refereert naar de laatste dagen en daarom kunnen hierin veel aanwijzingen gevonden worden voor de kerk van vandaag – want de geest van de antichrist zal zelfs in de kerk gevonden kunnen worden (1 Johannes 2:18-19).

De geest van de antichrist is er naar op zoek om de “het heiligdom te ontwijden” (Daniël 11:31). Er zal door satan een enorme tegenwerking zijn in de boodschap van heiliging en gerechtigheid. De geest van de antichrist zal aanzetten tot “het zich niet houden aan het verbond”(Daniël 11:32). Het nieuwe verbond belooft ons een leven van overwinning over de zonde, maar de antichrist zegt tegen de gelovigen dat een dergelijk leven niet mogelijk is.

De hoofdreden waarom onze bediening, als gemeente, in de laatste twee decennia tegengewerkt wordt komt omdat wij heiliging en gerechtigheid verkondigd hebben. Wij hebben geproclameerd dat “de zonde niet langer over ons zal heersen”(Romeinen 6:14), “dat zij die geld liefhebben, God niet lief kunnen hebben” (Lukas 16:13), dat “zei die een ander haten en minachten, schuldig genoeg zijn om naar de hel gestuurd te worden” (Mattheüs 5:22), dat “zij die verlangend naar de vrouw van een ander kijken ook het gevaar lopen om te eindigen in de hel” (Mattheüs 5:28-29), enz. Omdat deze woorden van Jezus bij het overgrote deel van gelovigen onaangenaam overkomt, krijgen wij veel weerstand te verduren.

Wij hebben ons verzet tegen het on-Bijbelse salarissysteem voor christelijke werkers (iets wat ondenkbaar was in de eerste eeuw) en het onchristelijke “smeken” om geld, wat karakteristiek is voor christelijk werk dat in India gedaan wordt. Dit heeft ons veel boosheid opgeleverd van hen die hun bestaan hebben gegenereerd uit hun predikerwerk en hierbij hun eigen privérijk hebben opgebouwd.

Wij hebben ons ook verzet tegen de persoonlijkheidscultus binnen de kerk, papisme, denominationalisme, westerse denominatie van kerken in India en de ongezonde invloed van westers leiderschap, dat de ontwikkeling van de kerk in India heeft tegengehouden. Dit heeft gepaalde kult-groepen woedend gemaakt. Het is het doel van satan om Gods heilige plaatsen op de één of andere manier te verontreinigen. Hij zet zijn “strijdkrachten” (Daniël 11:31) in binnen de kerk om op deze wijze Gods werk van binnenuit te vernietigen. De historie van het christendom laat ons zien hoe deze krachten, over de laatste 20 eeuwen, succes gehad hebben in verontreinigen van groep na groep, beweging na beweging.

De hoofdoorzaak waarom de kerk gefaald heeft is omdat de wachters, die God aangesteld heeft, niet op hun post waakzaam en alert gebleven zijn. Hoe is het satan gelukt om deze wachters te laten inslapen? In sommige gevallen door hen bang te maken de waarheid te spreken omdat zij anders mensen tegen zich in het harnas jagen – in het bijzonder hen die invloedrijk en gefortuneerd zijn. In het ene geval door hen liefhebbers van vrouwen te laten worden en in andere gevallen liefhebbers van geld, bezit en goed eten. In sommige gevallen zijn wachters zelf moe geworden van het constant tegengewerkt worden, in het brengen van de boodschap, toen zij er naar bleven streven om Gods standaard in de kerk te behouden. Daardoor matigden zij de toon van hun boodschap om de mens tevreden te stellen.

In Hebreeën 12:3 wordt tegen ons gezegd om naar Jezus als ons voorbeeld te kijken, “Die zo’n tegenspraak van de zondaars tegen Zich heeft verdragen, opdat u niet verzwakt en bezwijkt in uw zielen”. Wie waren de zondaren die zich zo tegen Jezus richtten? Het waren niet de prostituees, moordenaars of dieven. Ook waren het niet de Romeinen of de Grieken. Nee, de zondaren die zich contant tegen Jezus richtten waren de “bijbelvaste” predikers en religieuze leiders in Israel. Zij waren jaloers op Jezus en doodden Hem uiteindelijk. Wanneer wij Jezus volgen, dan zullen ook wij, vandaag de dag, door eenzelfde soort mensen tegengewerkt worden. Onze grootste tegenstand komt van predikers die Gods normen naar beneden gebracht hebben en daardoor de kerk of gemeente verontreinigen. Dat zijn satans belangrijkste agenten die tegen ons zijn. Het is ook voor ons erg gemakkelijk om moe te worden van de constante tegenwerking en daardoor ontmoedigd te raken.

Satan probeert om “de heiligen van de Allerhoogste te gronde te richten” (Daniël 7:25). De enige manier om dit te voorkomen is om naar het voorbeeld van Jezus te kijken, die constant weerstand ondervond, tot Hij gedood werd door Zijn vijanden. Wij moeten ook bereid zijn om “getrouw te zijn tot de dood”. Elke prediker die niet bereid is om tegenwerking te krijgen tot het eind van zijn leven, zal eindigen als een oorstrelende prediker, die anderen “op listige wijze verleidt tot afvalligheid” (Daniël 11:32), en zal eindigen als een compromis sluitende Bileam.

Onze roeping, als gemeente van Christus, is om Gods normen en waarden tegen elke prijs in ere te houden. Wij moeten te allen tijde waakzaam zijn tegen de strijdkrachten van satan. Paulus heeft de gemeente in Efeze, gedurende de drie jaar dat hij daar was, door Gods genade zuiver gehouden. Toen hij wilde vertrekken zei hij tegen de oudsten dat hij er zeker van was dat, na zijn vertrek, de verontreiniging zou komen door verdraaiing van de waarheid (Handelingen 20:29-31). En zowaar het gebeurde, zoals wij dat kunnen lezen in de eerste brief aan de gemeenten in Openbaring 2:1-5, namelijk die aan de Efeziërs.