In Lucas 15, met betrekking tot de oudste zoon, ging de vader naar buiten om zijn zoon aan te sporen om naar huis te komen, maar de oudste zoon wilde niet toegeven. Jezus heeft het verhaal hierbij gelaten – met een open einde op dit punt, om het zo aan onze fantasie over te laten om te beoordelen wat er uiteindelijk met de oudste zoon gebeurde.

Er zijn twee mogelijkheden: Of hij heeft uiteindelijk toegegeven aan zijn vaders betoog om uiteindelijk naar huis te komen, met zijn hoofd omhoog óf hij heeft het pleidooi van zijn vader naast zich neer gelegd en is hij buiten gebleven in het donker. Wat zijn keuze uiteindelijk ook geweest mag zijn, hij heeft op dat moment wel de ereplaats in zijn huis verloren, om dat die al aan zijn jongere broer gegeven was. De vader had zijn ring en de stoel aan zijn rechterhand al aan zijn jongste zoon gegeven.

Er is een gigantisch groot verschil tussen de “verloren zonen” en de “oudste broers”. Verloren zonen*1 zijn op zich al overtuigd van hun eigen zonden en hebben een diep berouw en zoeken geen plaats van eer in de gemeente. Zij willen slechts slaven zijn tot het einde van hun leven. Zij zijn oprecht verbroken. “Oudste zonen “ aan de andere kant, moet regelmatig aangesproken worden, voordat ze overtuigd zijn. En zelfs als ze dan overtuigd zijn, dan proberen ze toch nog terug te komen op hun plaats van eer in de gemeente – als koningen en niet als slaven.

Koning Saul wist dat hij gezondigd had; maar hij wilde zijn zonde belijden ‘onder vier ogen’ bij Samuel. Hij zei tegen Samuel, “Ik heb gezondigd; eer mij nu toch voor de oudsten van mijn volk en voor Israël.” (1 Samuel 15:30). Koning David zondigde ook – nog veel erger dan Saul, maar hij schreef een psalm en gaf daarin zijn zonden publiekelijk toe (Psalm 51).

Jezus zei tegen de Farizeeën dat hun grootste zonde was dat zij er naar zochten om zichzelf te rechtvaardigen voor de mensen (Lucas 16:15). God haat deze zonde meer dan enige andere zonde. Er is heel weinig hoop voor iemand die (terug) valt in zonde en die zich vervolgens voor de mensen rechtvaardigt voor zijn daden.

Het woord van God voor zondaars is altijd geweest: “Alleen, erken uw ongerechtigheid”(Jeremia 3:13).

Hij die oren heeft, laat hij horen.

*1 Prodigal is ook te vertalen vanuit het Engels als verkwister of berouwvol zondaar

Vertaling: Michel de Ruijter