Hebreeën 6:1-3 zegt dat wij door moeten gaan en groeien om volwassen christenen te worden. In hoofdstuk 5 gebruikt de schrijver van de Hebreeënbrief de illustratie van het drinken van melk en het eten van vlees. Hij gebruikt nog twee illustraties namelijk: als eerste het voorbeeld van basisonderwijs en voortgezet onderwijs; ten tweede het voorbeeld van het fundament en de bovenbouw. Al deze voorbeelden geven een tegenstellig weer tussen kleine kinderen en volwassen christenen. Het verschil tussen de twee kan men zien in tijden van verzoeking. De volwassen heiligen reageren op verzoekingen op een wijze zoals Christus dat zou doen, terwijl kleine kinderen op een menselijke manier reageren.

De meeste gelovigen handelen op een menselijke wijze – en niet op een goddelijke manier. Laten wij ons zelf eens onderzoeken. Wanneer u bijvoorbeeld samen met anderen bent en u maakt een grap die iemand anders in verlegenheid brengt, vraagt u uzelf dan af of Jezus ooit zo’n grap zou maken? Wanneer u zichzelf nooit zulke vragen stelt dan krijgt u nooit licht in uw menselijke gedrag – en zult u altijd een kind-christen blijven. Het is goed om onszelf iedere dag, op verschillende tijdstippen, te onderzoeken om te zien of onze wijze van wij handelen (en reageren) is zoals Jezus het in dezelfde situatie zou doen.

Wanneer u zichzelf niet op deze wijze onderzoekt, dan zult u niet groeien. Dan leeft u altijd met alleen maar het fundament, zonder dat daar ooit iets op gebouwd wordt. Dan zit u voor altijd in de kleuterschool, en drinkt u alleen maar melk. Maar, wanneer u naar de Heilige Geest luistert en serieus bent in het zoeken naar geestelijke groei door Gods Woord en onderwijs, dan zult u snel volwassen worden.

Om nog een ander voorbeeld te gebruiken: Denk bij het groeien naar volwassenheid aan het beklimmen van een hoge berg (laten wij zeggen 10.000 meter hoog). Jezus heeft de top hiervan al bereikt. Wanneer wij wedergeboren zijn dan beginnen wij aan de voet van de berg. Het is ons doel om Jezus te volgen de berg op en wij spannen ons daarom in om ook de top te bereiken; het maakt niet uit hoe lang het duurt. Dan kunnen wij tegen onze geestelijk “jongere” broeders en zusters” zeggen, “Wees navolgers van mij, zoals ik navolger van Christus ben.” (1 Korintiërs 11:1), zelfs wanneer wij nog maar 100 meter geklommen hebben.

Wat is het fundament? Wat is de melk? Wat leren wij op de lagere school? In de eerste plaats, bekering (Hebreeën 6:1). Dat betekent niet alleen ons afkeren van zonde maar ook van dode werken. Onder het Oude Verbond kende men alleen goede en slechte werken, maar in het Nieuwe Verbond kennen wij goede werken, slechte werken en dode werken. Dode werken zijn goede werken die vanuit, of met een verkeerd motief gedaan worden. Bijvoorbeeld is het verkondigen van Gods Woord een goed werk om te doen. Maar wanneer iemand predikt om eer of voor geld dan is het een dood werk. Wanneer wij bijvoorbeeld iets goeds doen als het geven van geld voor het werk van God, maar wij ons er niet gelukkig bij voelen, dan is het een dood werk. Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen van dode werken. Alles wat u doet zonder geloof en zonder blijdschap is een dood werk, zelfs wanneer het goed is voor anderen. Wij moeten ons bekeren van zulke dode werken. Wij moeten ons bekeren van onze egoïstische motieven.

De andere delen van de fundering zijn het geloof in Jezus, gedoopt worden in water, het ontvangen van de doop in de Heilige Geest, het ontvangen van geestelijke gaven (“opleggen van handen” 1 Timotheüs 2:6), wachten op de opstanding van de doden bij de wederkomst van Christus en gereed zijn voor het eindoordeel (2 Korintiërs 5:10). Dit zijn allemaal lessen van de lagere school. Christenen die zich alleen maar hier mee bezig houden zitten nog steeds op de lagere school. Hun huis is niet verder gebouwd dan het fundament. Van hieruit moeten wij ons inzetten om te groeien naar volwassenheid en perfectie om in elke deel van ons leven meer en meer op Jezus te gaan lijken.

De last die de schrijver van de Hebreeën brief met zich mee draagt is dat christenen verder moeten gaan, van het melk-niveau naar het vast-voedsel niveau, van het fundament naar de bovenbouw, van de kleuterklas via de lagere school naar het voorgezet onderwijs. Niemand wil in zijn aardse bestaan altijd een klein kind blijven. Niemand wil met zijn opleiding stoppen na de kleuterschool. Niemand wil in een huis wonen dat alleen maar uit een fundament bestaat. Toch lijkt het dat veel gelovigen juist hier genoegen mee nemen. Zelfs veel voorgangers en predikers zijn net kleine kinderen. Het gevolg is dat hun kerken ook vol zitten met kleine kinderen.

In de Hebreeën 6:1 staat, “Laten wij daarom…doorgaan tot de volmaaktheid,..”. Wanneer wij alleen maar gegrepen worden door het fundamentele onderwijs, dan zullen wij alleen maar kleine kinderen voortbrengen bij onze verkondiging van het evangelie aan anderen. De hoofdboodschap van het Nieuwe Verbond is niet alleen dat de zonden van de mensen vergeven worden. Wanneer dat zo zou zijn dan had het Woord wel gezegd, “laten wij meer kleine kinderen voortbrengen”! Wij worden echter opgeroepen om ons te beijveren volwassen te worden. Elke kind moet groeien naar volwassenheid.

Omdat de kerken vol zitten met kleine kinderen, zijn er zo veel ruzies en rechtszaken. Er zijn zelfs leiders die vervallen in overspel, achter geld aan rennen, met elkaar of anderen in gevechten verwikkeld zijn, enz. Kleine kinderen vechten meestal om de kleinste dingen. Wanneer wij groeien in volwassenheid dan vechten wij niet meer en azen niet meer op een positie of eer in de kerk. Wanneer u in de gemeente nog ruziet en aast op een positie of eer dan bent u nog een klein kind. Jammer genoeg zijn tegenwoordig veel christelijke leiders nog als kleine kinderen. Een kerk of gemeente bouwen met kleine kinderen is net als het bouwen van een huis met alleen een fundament, zonder muren of een dak.