Het bijbelboek Job is ongeveer 500 jaar eerder geschreven dan dat Mozes Genesis geschreven heeft en is het eerste door God geïnspireerde bijbelboek. In dit geschrift zien wij de grondlegging van de valse leer dat “welvaart en gezondheid” (zo gangbaar in het christendom) een bewijs is van Gods zegeningen.

Elifaz, Bildad en Zofar waren drie predikers die bij Job kwamen en hem vertelden dat zijn gebrek aan gezondheid en verlies van rijkdom het bewijs was dat God hem niet meer zegende. De basis van hun boodschap was dat Gods zegeningen altijd voor rijkdom en gezondheid zorgen.

Ondanks dat Job al zijn “rijkdom en al zijn bezit” verloren had, voldeed hij nog steeds aan de volmaakte wil van God (zoals wij kunnen lezen in Jakobus 5:11), maar de drie predikers, die het “welvaartsevangelie” verkondigden, deden dit geheel en al buiten Gods wil. Hun beschuldigingen tegen Job waren het bewijs dat zij in dienst stonden van satan, de aanklager (Openbaring 12:10).

God bestrafte alle drie predikers met de woorden: “ Ik ben toornig op u en uw twee vrienden, want u had geen gelijk met wat u over Mij zei. Job had het wel bij het rechte eind ” (Job 42:7 HB).

God zei tegen hen dat hun onderwijs van "gezondheid en rijkdom" als bewijs van Gods zegen, totaal verkeerd was. God is vandaag de dag, om dezelfde reden, net zo boos op de huidige "welvaartsevangelie" predikers als destijds. Hun verkondiging is verkeerd.

Sommige van de dingen die de drie predikers tegen Job zeiden leken in orde, maar het waren nog steeds verkeerde uitspraken, omdat zij verkondigden dat gezondheid en rijkdom een bewijs waren van Gods zegeningen.

Later sloot zich nog een prediker - genaamd Elihu - bij de drie aan. Deze vier predikers zijn een weergave van vier soorten verkondigers in het hedendaagse christendom.

De eerste prediker - Elifaz - was iemand die zich met name bezig hield met visioenen en engelen. Vandaag de dag zijn er predikers zoals Elifaz, die het altijd hebben over engelen en visioenen die zij gezien hebben om extra "gezag" aan hun woorden mee te geven. Elifaz zei tegen Job: " Er werd mij in het geheim iets toevertrouwd, als het ware in mijn oor gefluisterd. Tussen onrustige dromen in de nacht, toen de mensen sliepen, vloog plotseling de angst mij naar de keel en beefde ik over mijn hele lichaam. Een geest gleed langs mij heen en mijn haren gingen overeind staan. Hij stond stil, maar ik kon hem niet goed zien en ik hoorde een gedempte stem zeggen: ‘Is een gewone sterveling rechtvaardiger dan God? Reiner dan zijn Schepper ?’" (Job 4:12-17 HB).

Dat waren niet de woorden van de Heilige Geest Die tot Elifaz sprak. Het was satan die als een engel van het licht "geestelijke taal" sprak ( 2 Corinthiërs 11:24). De Heilige Geest maakt nooit iemand bang, dus laat u niet misleiden door predikers en evangelisten die spreken over visioenen en dromen die zij hebben gekregen.

Visioenen en dromen komen voort uit drie bronnen.

In de eerste plaats geeft de Heilige Geest dromen en visioenen, maar deze zijn altijd overeenkomstig Gods Woord (Handelingen 2:17). Zij die een onvervalst visioen hebben ontvangen zullen heel terughoudend zijn om hierover te spreken. Paulus was op een zeker moment opgenomen in de derde hemel, maar hij heeft hier 14 jaar lang niets over gezegd, en zelfs toen heeft hij hierover alleen in de gemeente iets gezegd, en deed hij dat alleen maar om zijn gezag te vestigen om de brieven te schijven als apostel (2 Corinthiërs 12:1-4). Daarbij zei Paulus echter dat hij niets mocht vertellen over wat hij in de hemel had gehoord. Dat is het kenmerk van een gelovige die een onvervalst visioen uit de hemel heeft ontvangen.

In de tweede plaats komen visioenen uit satanische bronnen. Zij, die wanhopig op zoek zijn naar een visioen om geroemd te worden door hun toehoorders, stellen zichzelf daardoor open voor satan die, als een engel van het licht, hen een aantal visioenen geeft om hen te misleiden, zodat anderen weer door hen misleid worden. ( 2 Corinthiërs 11:13-15).

Ten derde komt het overgrote deel van visioenen voort uit de mens zijn eigen overvloedige verbeelding. Wij zijn als mensen allemaal verschillend, waarbij de ene persoon een sterkere verbeeldingskracht heeft dan de ander. Het enige wat deze mensen hoeven te doen is een paar ogenblikken hun ogen sluiten en hun verbeelding te laten spreken. Zij zullen onmiddellijk in hun gedachten allerlei dingen horen en zien. Deze kunnen zeer welgemeend zijn, maar zij worden misleid met betrekking tot hun visioenen. Deze mensen krijgen 's nachts zelfs dromen door hun eigen denken! Het gezag van onze woorden moet echter tot stand komen door Gods geschreven Woord en niet door welke eigen visioen of droom dan ook.

De tweede prediker - Bildad - geloofde in de volgende tradities van de voorvaderen. Hij zei: " Kijk eens naar de geschiedenis; leer toch van wat eerder heeft plaatsgehad. Wij werden gisteren geboren en weten haast niets, onze tijd op aarde glijdt als een schaduw voorbij. Van de wijsheid van vroegere generaties kun je veel leren. Luister naar hun ervaringen ” (Job 8:8-10 HB). Hij is het typische voorbeeld van een andere groep van predikers binnen het christendom. Deze mensen willen niemand lastig vallen met een verandering van de tradities, zoals zij honderden jaren geleden, door hun voorouders, in de kerk ingesteld zijn, of ze nu verkeerd zijn of goed. Zij willen niets van doen hebben met visioenen en dromen en willen geen enkele verandering. Zij willen een stabiele boot niet in gevaar brengen en willen de route waarin zij varen ook niet wijzigen, zelfs niet wanneer de boot in de verkeerde richting vaart! Bildad was een zachtaardige persoon, maar toch beschuldigde hij Job. Er zijn veel mensen die op een "zachtaardige" manier erg pijnlijke uitlatingen tegenover anderen kunnen doen! Hun woorden zijn "zacht", maar zij hebben de uitwerking als een beet van een slang. Vrouwen en mannen kunnen binnen het huwelijk soms zonder iets te zeggen elkaar op een dusdanige wijze iets duidelijk maken dat meer pijn veroorzaakt dan boze woorden.

De derde prediker – Zofar – was iemand die er in geloofde om overal kritiek op te kunnen hebben en boos over te zijn. Hij was degene die Job het hardst aanpakte. Hij noemde Job een “een man die veel praat. Letterlijk: Een man van lippen” ( Job 11:2-12). Hij vertegenwoordigt enkele “zichzelf aangestelde profeten” die zich verbeelden dat zij moderne hedendaagse Elia’s of Johannes de Dopers zijn. Zij hebben kritiek op alles wat zij zien en delen regelmatig aan iedereen een “tik” uit. Jezus had ook kritiek, namelijk op de farizeeërs, maar dat was “gezalfde” kritiek een geen vleselijke kritiek. Jezus noemde de farizeeërs “addergebroed” en Paulus noemde een bepaald persoon “een vijand van rechtvaardigheid”. Deze woorden van kritiek werden echter van Gods wege gerechtvaardigd. Wanneer iemand, die niet door God gezalfd is, op die wijze kritiek uit, dan zal God hem niet rechtvaardigen. Zofar was een “zelfbenoemde criticaster” (zie ook Jakobus 3:1 HB), die harde woorden gebruikte om Job te bekritiseren. Hij probeerde zichzelf te positioneren als iemand die volledig toegewijd was aan rechtvaardigheid, maar de woorden die hij sprak waren niet gezalfd.

De vierde prediker – Elihu – was een jonge zeloot, die zelf geen ervaring had in zorgen en lijden. Hij was jong en spraakzaam maar had geen ervaring ( Job 32:6-18). Hij was beter dan de andere drie en God was niet boos op hem zoals Hij dat was op de andere drie predikers, omdat Elihu niet van het kwaad uitging. Elihu vertegenwoordigt die predikers en evangelisten die op prachtige wijze onderwijzen, maar die nog nooit zelf door diepe dalen van lijden en beproevingen zijn gegaan. Het zijn vrome mensen die klaar staan om iedereen van advies te dienen over dingen die zij zelf nog nooit meegemaakt hebben.

De bediening van Paulus kwam voort uit lijden. Hij zei in 2 Corinthiërs 1:4-8 HB): “… Om u Gods troost en redding te brengen, moeten wij veel doorstaan. Maar God heeft ons in onze moeilijkheden bijgestaan. En dit is ook terwille van u: Om u uit onze ervaring te verzekeren dat God u zal troosten als u hetzelfde moet doormaken. Hij zal u kracht geven om vol te houden … ”.

Deze vier predikers waren allemaal verkondigers van het “welvaartsevangelie”, waarbij Elihu iets behoudender was dan de andere drie. Job liet zich echter door geen van hen misleiden, dit ondanks dat hij geen Bijbel bezat. Vandaag de dag worden menigtes van mensen die een bijbel hebben misleid door hedendaagse verkondigers van het “ welvaartsevangelie”!

Wie oren heeft om te horen die hore.